யூத வெறுப்பின் வேர்: பைபிள் சுவிசேஷக் கதைகளே

யூத வெறுப்பின் வேர்: பைபிள் சுவிசேஷக் கதைகளே- வரலாற்று பார்வை

யூத வெறுப்பு (Antisemitism) என்பது உலக வரலாற்றில் மிகவும் நீண்டகால மற்றும் கொடூரமான வெறுப்பு இயக்கங்களில் ஒன்று. இது யூத மத மக்களை அவமதிப்பது, அவர்களை பிரித்து வைப்பது, துன்புறுத்துவது மற்றும் கொல்வது போன்ற செயல்களை உள்ளடக்கியது. ஹோலோகாஸ்ட் போன்ற 20ஆம் நூற்றாண்டின் பேரழிவுகளுக்கு இது அடிப்படை காரணமாக இருந்தது. ஆனால், இந்த வெறுப்பின் வேர்களை தோண்டிப் பார்த்தால், அது கிறிஸ்தவ மத புனித நூலான பைபிளின் புதிய ஏற்பாட்டில் உள்ள சுவிசேஷக் கதைகளில் இருந்து தொடங்கியது என்று வரலாற்றாசிரியர்கள் கூறுகின்றனர். இந்தக் கட்டுரை, பைபிளின் சுவிசேஷங்களில் யூதர்களை எதிர்மறையாக சித்தரிக்கும் பகுதிகளை ஆராய்ந்து, அவை எப்படி யூத வெறுப்பின் அடிப்படையை உருவாக்கின என்பதை விவரிக்கிறது. இது வரலாற்று ஆதாரங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுதப்பட்டது, மத உணர்வுகளை புண்படுத்தும் நோக்கம் இல்லை.

"Gospel Account of Mark reflects the Undeniable fact that Jesus was convicted by the Roman authority represented by Pilate. This Fact was of some embarrassment  to Christian propaganda, through all the Roman Empire. Morally the account holds the Jewish Sanhedrin and Caiaphas responsible but the form and execution of the punishment was Roman and Responsibility of Pilate." Page-243; Who's Who in the New Testament 

The Conviction of Jesus by a Roman Governor and his death by a Roman form of Capital punishment - Crucifixion ,were facts about the account of Jesus given by the evangelists. They were an  embarrassment to those who sought to stop the Roman persecution of Christianity. This may well have influenced the way in which the trials were presented to the reader of the Gospels. The council of Jews, the Sanhedrin was described as morally responsible for the Sentence of Death Pronounced by the Roman Governor. Page -127 Book- Who's Who in the New Testament  

It is not possible to know how such as (4th Gospel conversation between Pilate AND Jesus) conversation could have been recorded. Page -127.    as above

யோவான் 19:19 பிலாத்து நிருபிக்கப்பட்ட குற்ற அட்டை (ஹீப்ரு இலத்தீன், கிரேக்க மொழிகளில்) எழுதி -“நசரேயன் ஏசு, யூதர்களின் அரசர்” ; அதனை ஏசுவின் சிலுவையின் மேல் பொருத்தி வைத்தான்.  

மத்தேயு 27: 23 பிலாத்து, “அவரை ஏன் கொல்ல விரும்புகிறீர்கள்? அவர் என்ன தவறு செய்தார்?” என்று மக்களைக் கேட்டான்.... 24 ..பிலாத்து தண்ணீரை எடுத்து மக்கள் எல்லோரும் காணுமாறு தன் கைகளைக் கழுவினான். பின்பு, “இவரது மரணத்திற்கு நான் பொறுப்பல்ல. நீங்களே அதைச் செய்கிறீர்கள்” என்று கூறினான். 25 “அவரது மரணத்திற்கு நாங்களே பொறுப்பு. அவரது மரணத்திற்கான தண்டனையை எங்களுக்கும் எங்கள் குழந்தைகளுக்குமாக நாங்கள் ஒப்புக்கொள்கிறோம்” என்று மக்கள் அனைவரும் கூறினார்கள்.

பைபிளின் பழைய ஏற்பாட்டில் யூதர்கள்: தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்கள்

பைபிளின் பழைய ஏற்பாடு (Old Testament), யூதர்களின் புனித நூலான ஹீப்ரு பைபிளின் அடிப்படையில் உள்ளது. இதில் யூதர்கள் “இறைவனால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்கள்” (Chosen People) என்று சித்தரிக்கப்படுகின்றனர். ஆபிரகாம், மோசே போன்றவர்கள் வழியாக இறைவன் யூதர்களுடன் உடன்படிக்கை செய்ததாகக் கூறப்படுகிறது. இது யூத வெறுப்புக்கு நேர்மாறானது – உண்மையில், கிறிஸ்தவர்களும் இந்த பழைய ஏற்பாட்டை ஏற்றுக்கொள்கின்றனர். ஆனால், புதிய ஏற்பாட்டில் இயேசு கிறிஸ்துவின் வருகையுடன், யூதர்களை “இறைவனின் உடன்படிக்கையை மீறியவர்கள்” என்று சித்தரிப்பது தொடங்கியது.

சுவிசேஷக் கதைகளில் யூதர்களின் சித்தரிப்பு: வெறுப்பின் விதைகள்

பைபிளின் புதிய ஏற்பாட்டில் உள்ள நான்கு சுவிசேஷங்கள் (மத்தேயு, மாற்கு, லூக்கா, யோவான்) இயேசு கிறிஸ்துவின் வாழ்க்கை, போதனைகள் மற்றும் இறப்பை விவரிக்கின்றன. இவை கி.பி. 70-100 இடையே எழுதப்பட்டவை. இயேசு யூதராக இருந்தாலும், சுவிசேஷங்களில் யூதர்களை எதிர்மறையாக சித்தரிக்கும் பகுதிகள் பல உள்ளன:

• இயேசு கொல்லப்பட்டதற்கு யூதர்களை குற்றம் சாட்டல்: மத்தேயு சுவிசேஷம் (27:25) இல், இயேசுவை சிலுவையில் அறைய உத்தரவிட்ட பொன்தியு பிலாத்து முன் யூத கூட்டம் “அவரது இரத்தம் எங்கள் மீதும், எங்கள் பிள்ளைகள் மீதும் விழட்டும்” என்று கூறியதாகக் கூறப்படுகிறது. இது “இரத்தக் குற்றம்” (Blood Libel) என்று அழைக்கப்பட்டு, யூதர்களை “இறைவன் கொலை”யாளிகள் என்று சித்தரித்தது.
• யூத தலைவர்களை விமர்சனம்: சுவிசேஷங்களில், இயேசு யூத பாரிசேயர்களை (Pharisees) “பாம்புகளின் சந்ததி” என்று அழைக்கிறார் (மத்தேயு 23:33). யோவான் சுவிசேஷம் (8:44) இல், யூதர்களை “சாத்தானின் பிள்ளைகள்” என்று கூறுகிறது. இவை யூதர்களை “தீயவர்கள்” என்று சித்தரித்து, கிறிஸ்தவர்களை யூதர்களிடமிருந்து விலக்கியது.
• ரோமானியர்களை விட யூதர்களை குற்றம் சாட்டல்: சுவிசேஷங்கள், இயேசு கொல்லப்பட்டதற்கு ரோமானிய ஆளுநர் பிலாத்தை விட யூத உயர் குருக்களையும் கூட்டத்தையும் அதிகம் குற்றம் சாட்டுகின்றன. இது ஆரம்ப கிறிஸ்தவர்கள் ரோமானிய பேரரசுடன் உறவை பேண வேண்டியதால் ஏற்பட்டது.

இவை கிறிஸ்தவத்தில் “Supersessionism” என்ற கோட்பாட்டை உருவாக்கியது – கிறிஸ்தவம் யூதத்தை மீறியது என்ற கருத்து.

கிறிஸ்தவ வரலாற்றில் யூத வெறுப்பின் வளர்ச்சி

சுவிசேஷங்களின் இந்த சித்தரிப்புகள், ஆரம்ப கிறிஸ்தவ திருச்சபையில் யூத வெறுப்பை வளர்த்தன:

• திருச்சபைத் தந்தையர்களின் எழுத்துகள்: 4ஆம் நூற்றாண்டில், ஜான் கிரிசோஸ்டம் (John Chrysostom) போன்றோர் யூதர்களை “இயேசு கொலை”யாளிகள் என்று அழைத்து, “அட்வெர்சஸ் ஜூடேயோஸ்” (Adversus Judaeos – யூதர்களுக்கு எதிரானது) என்ற போதனைகளை எழுதினர்.
• மத்திய காலம்: இந்த கருத்துகள் யூதர்களுக்கு எதிரான பொக்ரோம்கள் (Pogroms), கட்டாய மதமாற்றங்கள் மற்றும் இன்க்விசிஷன் (Inquisition) போன்றவற்றுக்கு வழிவகுத்தன. யூதர்களை “இரத்தக் குற்றம்” சாட்டி, கிறிஸ்தவ ஈஸ்டர் போது துன்புறுத்துதல் பொதுவானது.
• நவீன காலம்: மார்ட்டின் லூதர் போன்ற புராட்டஸ்டண்ட் தலைவர்களும் யூத வெறுப்பை ஊக்குவித்தனர். இது 19ஆம் நூற்றாண்டில் இனவெறுப்பு Antisemitism-ஆக மாறியது, நாஜி ஜெர்மனியில் ஹோலோகாஸ்ட்டுக்கு வழிவகுத்தது.

நவீன கிறிஸ்தவத்தின் மறுபார்வை: மன்னிப்பு மற்றும் சீர்திருத்தம்

20ஆம் நூற்றாண்டில், கிறிஸ்தவ திருச்சபைகள் இந்த வெறுப்பின் வேர்களை அங்கீகரித்தன:

• வாடிகன் II (1965): கத்தோலிக் திருச்சபை, இயேசு கொல்லப்பட்டதற்கு அனைத்து யூதர்களும் குற்றவாளிகள் இல்லை என்று அறிவித்தது (நோஸ்ட்ரா ஆயிடேட் ஆவணம்).
• புராட்டஸ்டண்ட் திருச்சபைகள்: லூதரன் திருச்சபை, லூதரின் யூத விரோத எழுத்துகளை கண்டித்தது.
• கிறிஸ்தவ-யூத உரையாடல்: இன்று பல கிறிஸ்தவர்கள், சுவிசேஷங்களை வரலாற்று சூழலில் படித்து, வெறுப்பை தவிர்க்கின்றனர்.

ஆனால், சில வலதுசாரி கிறிஸ்தவ குழுக்களில் இந்த பழங்கால வெறுப்பு இன்னும் உள்ளது.

முடிவுரை: வெறுப்பின் வேர்களை வெட்டுதல்

யூத வெறுப்பின் வேர்கள் பைபிளின் சுவிசேஷக் கதைகளில் இருந்தாலும், அவை தவறான விளக்கங்களால் வளர்ந்தவை. இயேசு யூதராக இருந்தது, யூதர்களை வெறுக்க கிறிஸ்தவர்களுக்கு அழைப்பில்லை என்று பல அறிஞர்கள் வாதிடுகின்றனர். இன்று, மதங்களுக்கிடையே உரையாடல் மற்றும் கல்வி மூலம் இந்த வெறுப்பை அழிக்க வேண்டும். யூத வெறுப்பு, மனிதகுலத்தின் இருண்ட பகுதி – அதை அழிக்க, அன்பு மற்றும் சகிப்புத்தன்மை தேவை.