சவேரியார்- கோவா கிறிஸ்துவ விசாராணை

கோவாவில் பிரான்ஸிஸ் சேவியர் நிறுவப்பட்ட புனித விசாரணை எனும் Goa Inquisition

                                               அரவிந்தன் நீலகண்டன் 

கோவா இன்க்விசிசன் என்கிற புனித விசாரணை கிபி 1560 இல் கோவாவில் நிறுவப்பட்டது. பின்னர் கிபி 1774 இல் அது நீக்கப்பட்டது. நான்கு ஆண்டுகளுக்கு பின்னர் கிபி 1778 இல்  அது கிறிஸ்தவப் பிடிப்புள்ள போர்த்துகீசிய அரசி மூன்றாம் மரியாவால் மீண்டும் கோவாவில் நிறுவப்பட்டது. இறுதியாக 1812 இல் ஆங்கிலேய அழுத்தத்தால் (ஐரோப்பிய  புரோட்டஸ்டண்ட்     கிறிஸ்தவர்கள் சிலரும் இதனால் பாதிக்கப்பட்டது ஆங்கிலேய அழுத்தத்துக்கு காரணமாக இருக்கலாம்) இதனை அவர்கள் கைவிட வேண்டி வந்தது. ஆக, 252 ஆண்டுகள் இந்த 'புனித விசாரணை' நிறுவனம் இந்தியாவில் நீடித்தது.

  

 http://www.deccanherald.com/content/66330/xavier-aware-brutality-inquisition.html

'Xavier was aware of the brutality of the Inquisition'

One of the darkest chapters in Indo-Portuguese history, ‘the Inquisition’ deserves far more comprehensive research to bring out the truth from an Indian perspective, says historian Teotonio R de Souza.

Head of the department of history, Universidade Lusofona de Humanidades e Tecnologias, the Lisbon-based De Souza who has published 10 books spoke to Devika Sequeira of Deccan Herald. Excerpts:

The Inquisition was established in Goa in 1560 at the behest of St Francis Xavier. Was he aware of the brutality of the Inquisition tribunal?

Francis Xavier and Simão Rodrigues, two founder-members of the Society of Jesus were together in Lisbon before Francis Xavier left for India. Both were asked to assist spiritually the prisoners of the Inquisition and were present at the very first auto-da-fé celebrated in Portugal in September 1540, at which 23 were absolved and two were condemned to be burnt, including a French cleric. Hence, Francis Xavier could not have been unaware of the brutality of the Inquisition.
.   

ஏசு சபையின் நிறுவனர் லயாலோவுடன் பிரான்ஸிஸ் சேவியர். ஏசு சபை இனத்'தூய்மை'யை வலியுறுத்துவதில் ஹிட்லரின் முன்னோடியாக திகழ்ந்தது. நாசி அமைப்புகளில் சேர ஒருவன் தனது மூன்று தலைமுறைகளுக்கு யூதக் கலப்பில்லை என நிரூபிக்க வேண்டும். ஏசு சபையிலோ ஒருவன் தனக்கு யூத கலப்பில்லை என்பதனை ஐந்து தலைமுறைகளுக்கு நிரூபிக்க வேண்டும். இந்த ஏசுசபை சட்டம் நாசிகளால் தம் நிலைப்பாட்டை நியாயப்படுத்த சுட்டிக்காட்டப்பட்டது. இது 1940களில்தான் நீக்கப்பட்டது. 

1543 முதல் 1549 வரை பரிசுத்தவான்களில் ஒருவராக விளங்கும் கேட்டவரம் தரும் கோட்டாறு சவேரியார் என்கிற பிரான்ஸிஸ் சேவியர், போர்த்துகீசிய மன்னனுக்கும் தமது 

தலைவரான லயோலாவுக்கும், ஏசுசபையினருக்கும் எழுதிய கடிதங்களில் கோவாவில் இன்க்விசிசனை நிறுவ வேண்டிய அவசியத்தை, தாம் மதம் மாற்றியவர்கள் மீண்டும் நழுவிவிடாமல் இருக்க போர்த்துகீசிய அரசு எடுக்கவேண்டிய நடவடிக்கைகளை மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தினார். 
"சிறுகுழந்தைகளை மதமாற்றுவதிலும் அவர்களுக்கு மதப்பிரச்சாரம் செய்வதிலும் உள்ள நன்மை அபாரமானது. இந்த குழந்தைகள் மீது, அவர்கள் அவர்களது அப்பன்களை விட நல்லவர்களாக வருவார்கள் என எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது. இவர்களுக்கு புனித சட்டத்தின் மீது அதீத அன்பு உள்ளது. நமது புனித மதத்தினை ஏற்று அதனை பரப்புவதில் அதீத ஆர்வம் உள்ளது. விக்கிர ஆராதனையின் மீது அவர்களுக்கு உள்ள வெறுப்பு அற்புதமானது. அவிசுவாசிகளிடம் அவர்கள் இது குறித்து சண்டை பிடிப்பார்கள். அவர்களுடைய பெற்றோர்கள் விக்கிர ஆராதனை செய்தால் உடனே என்னிடம் வந்து அதனைத் தெரிவிப்பார்கள். விக்கிர ஆராதனை நடக்கிறதைத் தெரிந்து கொண்டவுடன் நான் உடனே அங்கே இந்த மதமாற்றபட்ட  சிறுவர்களை ஒரு பட்டாளமாக அழைத்துக்கொண்டு சென்றுவிடுவேன். அங்கு சென்று அந்த ஆராதனை செய்யப்படும் பிசாசினை, அங்கு நடத்தப்படும் ஆராதனையைக் காட்டிலும் அதிகமாக, அக்குழந்தைகளின் பெற்றோர் சுற்றத்தாரிடமிருந்து அந்த பிசாசுக்கு கிடைத்த ஆராதனைகள் அனைத்தையும் விட அதிகமாக, அவமரியாதையாகவும் அசிங்கமாகவும் திட்டுவோம். மதமாற்றபட்ட  சிறுவர்கள் அந்த விக்கிரகத்திடம் ஓடிச்செல்வார்கள் அதனை கீழே தட்டி விழவைப்பார்கள். அதன் மீது துப்பி தூசியில் புரட்டுவார்கள். அதனை மிதிப்பார்கள். அதன் மீது அனைத்துவித அத்துமீறல்களையும் செய்வார்கள்....இந்தியர்கள் கறுப்பாக இருப்பதால் தமது நிறமே உயர்ந்ததென நினைக்கின்றனர். அத்துடன் தமது கடவுளரும் கறுப்பாக இருப்பதாக நம்புகின்றனர். இதனால் பெரும்பாலான அவர்களது சிலைகள் கறுப்பு எத்தனை கறுப்பாக இருக்குமோ அந்த அளவு கறுப்பாக இருக்கின்றன. இதற்கும் மேல் அவர்கள் அதன் மீது ஒரு எண்ணெயைத் தடவுகின்றனர். அதனால் அச்சிலைகள் நாற்றமடிக்கின்றன. அழுக்காகவும் பார்ப்பதற்கு அருவெறுப்பானதாகவும் இருக்கின்றன." (St. Francis Xavier's Letter from India, to the Society of Jesus at Rome, 1543)

 

பிரான்ஸிஸ் சேவியர் இக்கடிதத்தில் முழு கிராமங்களையே மதமாற்றினேன். ஞானஸ்நானம் கொடுத்து எனக்கு கையெல்லாம் வலிக்கிறது என்றெல்லாம் (1543 இல்) எழுதினாலும்
பின்னாளில் அவரது கடிதங்கள் தமது மதமாற்ற முயற்சிகளில் அவர் விரக்தி அடைந்த நிலையை பிரதிபலிக்கிறது.1545 இல் போர்த்துகீசிய அரசன் மூன்றாம் ஜானுக்கு எழுதிய
கடிதத்தில் அவர் புனித விசாரணை எனும் இன்க்விசிஷனை கோவாவில் நிறுவக்கோரினார். 1549 இல் அவர் ஏசுசபை நிறுவனரான இக்னேசியஸ் லயோலாவுக்கு எழுதிய கடிதத்தில்
அவரது தொனி முழுமையாக மாறிவிட்டது:

"முதல் விஷயம், இந்திய இனமே, நான் பார்த்த வரைக்கும்,  காட்டு மிராண்டித்தனமானது.  அவர்கள் தங்கள் நடவடிக்கைகள், தங்கள் பாரம்பரியம் ஆகியவற்றிற்கு புறம்பான  விஷயங்களுடன் ஒத்துப்போவதில்லை.அவர்களுடைய நடவடிக்கைகளும், பாரம்பரியமுமோ நான் கூறியது போல காட்டுமிராண்டித்தனமானது. இந்த பாரம்பரியமானது, தேவ  விசயங்களைக் குறித்தோ மீட்பு குறித்தோ அறிந்து கொள்ள எவ்வித ஆர்வமும் காட்டாதது.பெரும்பாலான இந்தியர்கள் மோசமான நாட்டத்தைக் கொண்டவர்கள் என்பதுடன்  நல்லவற்றில் வெறுப்பு உடையவர்கள். அவர்கள் ஸ்திரத்தன்மை, மென்மை மற்றும் மனதிடம் இல்லாதவர்கள். அவர்களுக்கு நேர்மை என்பதே கிடையாது. அவர்களிடம் நிரம்பிக்கிடக்கும் குணம் பாவ காரியங்களும் ஏமாற்றுத்தனமும்தான்.  இங்கு நாம் மதமாற்றியவர்களை தரத்தில் வைத்துக்கொள்ளவும், அவிசுவாசிகளை மதம் மாற்றவும் கடுமையாக உழைக்க வேண்டியுள்ளது....  இந்த தேசவாசிகள் கயமைத்தன்மை வாய்ந்தவர்கள் என்பதால் கிறிஸ்தவ மதத்தினை ஏற்றுக்கொள்கிற மனப்பாங்கு அவர்களுக்கு இல்லை. எனவே அவர்கள் அதனை வெறுக்கின்றனர். ஆகவே நமக்கு அவர்களை நாம் பிரசிங்கிக்கிற விசயங்களை கேட்க வைப்பதே ரொம்ப கடினமாக உள்ளது. அவர்கள் கிறிஸ்தவர்கள் ஆவதென்பதை ஏதோ சாவது போல பார்க்கின்றனர். எனவே இப்போதைக்கு நாம் கிடைத்த மதம்மாறிகளை நழுவாமல் வைத்துக்கொள்வதில்தான் முழு கவனம் செலுத்த வேண்டும்." (St.Francis Xavier's Letter on the Missions, to St. Ignatius de Loyola, 1549)

"இந்திய இனமே, நான் பார்த்த வரைக்கும், காட்டுமிராண்டித்தனமானது. அவர்கள் தங்கள் நடவடிக்கைகள், தங்கள் பாரம்பரியம் ஆகியவற்றிற்கு புறம்பான  விஷயங்களுடன்       ஒத்துப்போவதில்லை.அவர்களுடைய நடவடிக்கைகளும், பாரம்பரியமுமோ நான்  கூறியது போல காட்டுமிராண்டித்தனமானது. இந்த பாரம்பரியமானது, தேவ விசயங்களைக் குறித்தோ மீட்பு குறித்தோ அறிந்து கொள்ள எவ்வித ஆர்வமும் காட்டாதது."--'புனித' சேவியர்

1543 இல் எழுதிய கடிதத்தில் அந்தணர்கள் தாம் தமது மதமாற்றத்திற்கு பெரிய தடை எனவும் அவர்கள் இங்குள்ள மக்களை ஏமாற்றுகிறார்கள் என்றும், ஆனால் அவர்களுக்கு என்று ஒரு இரகசிய கல்விச்சாலை இருப்பதாகவும் அங்கு அவர்கள் மட்டும் கடவுள் ஒருவனே என படித்துக்கொள்வதாகவும் அதனை ஒரு அந்தணரே இவரிடம் ஒத்துக் கொண்டதாகவும்   அந்தணர்களின் அறிவு என்பது ஒரு சிறிய துளிதான் என்றும் எழுதிய மிசிநரி சவேரியார், 1549 இல் ஒட்டுமொத்தமாக இந்தியர்களின் குணக்கேடுதான் அவர்கள் கிறிஸ்தவத்தை ஏற்க  தடையாக இருப்பதாக பிரகடனம் செய்துவிட்டார். (மிசிநரி சேவியரின் கடிதங்கள் எடுக்கப்பட்ட நூல்: ஆக்ஸ்போர்டு யூனிவர்ஸிட்டி பிரஸ் வெளியிட்ட "Modern Asia and Africa, Readings in World History" பாகம் 9 பக். 4-13 தொகுப்பாசிரியர்கள் வில்லியம் மெக்நெயில் மற்றும் மிட்ஸுகோ இரியி, 1971. அந்தணர்களைக் குறித்து சேவியர் கூறியதற்கு ஒப்ப மத்திய கால ஐரோப்பாவில் யூதர்கள் குறித்தும் கட்டுக்கதைகள் இருந்தன என்பது குறிப்பிடத் தக்கது. அதாவது உண்மையில் யூதர்கள் ஏசுவே வாக்களிக்கப்பட்ட மெசையா என அறிவார்கள் என்றும் ஆனால் அதனை அவர்கள் வேண்டுமென்றே மறைத்துவிடுவதாகவும் கூறப்பட்டுவந்தது,)

கோவாவில் இன்க்விசிசன் சேவியர் கேட்டுகொண்ட காலத்திலேயே கோவாவில் நிறுவப்பட முடியாமல் போனது. என்ற போதிலும், சேவியர் கோவா வந்து சேர்ந்த காலகட்டத்திலேயே 
ஹிந்துக்களுக்கு எதிரான வன்முறை ஆரம்பித்துவிட்டது. "குறைந்த பட்சம் 1540 முதல், கோவாவில் அனைத்து இந்து விக்கிரகங்களும் உடைக்கப்படலாயின. கோவில்கள் 
உடைக்கப்பட்டு அந்த கட்டுமான பொருட்களால் சர்ச்சுகள் கட்டப்பட்டன. இந்து ஆராதனைகள் தடைப்படுத்தப்பட்டன. இந்து பூசாரிகள் போர்த்துகீசிய பிரதேசங்களிலிருந்து 
துரத்தப்பட்டனர்." என்கிறார் முனைவர் டிஸோஸா. (Western Colonialism in Asia and Christianity, பக். 85, தொகுப்பாசிரியர் எம்.டி.டேவிட், Himalaya Publishing House,Bombay,1988.) 

http://en.wikipedia.org/wiki/Goa_Inquisition

The Hindu custom of growing the sacred Tulsi plant in front of the house was outlawed by the Inquisition.

Missionaries of the newly founded Society of Jesus were sent to Goa, and the Portuguese colonial government supported the mission with incentives for baptised Christians. They offered rice donations for the poor, good positions in the Portuguese colonies for the middle class, and military support for local rulers.^[9] Many newly converted Indians were opportunistic Rice Christians, who still practised their old religion. Priests considered this a threat to the purity of Christian belief. St. Francis Xavier, in a 1545 letter to John III of Portugal, requested an Inquisition to be installed in Goa.

The inquisitor's first act was to forbid any open practice of the Hindu faith on pain of death. Sephardic Jews living in Goa, many of whom had fled the Iberian Peninsula to escape the excesses of the Spanish Inquisition to begin with, were also persecuted.^[11] The narrative of Da Fonseca describes the violence and brutality of the inquisition. The records speak of the necessity for hundreds of prison cells to accommodate the accused.^[11]

From 1560 to 1774, a total of 16,172 persons were tried and condemned or acquitted by the tribunals of the Inquisition.^[12]While it also included individuals of different nationalities, the overwhelming majority—nearly three fourths were natives, almost equally represented by Christians and non-Christians. Many of these were hauled up merely for crossing the border and cultivating lands there.^[13]

Seventy-one autos de fé were recorded. In the first few years alone, over 4000 people were arrested.^[11] In the first hundred years, the Inquisition burnt at stake 57 alive and 64 in effigy, 105 of them being men and 16 women. Others sentenced to various punishments totalled 4,046, out of whom 3,034 were men and 1,012 were women.^[14] According to theChronista de Tissuary (Chronicles of Tiswadi), the last auto de fé was held in Goa on 7 February 1773.

The Inquisition guaranteed "protection" to Hindus who converted to Christianity. Thus, they initiated a new wave of baptisms to Hindus who were motivated by social coercion into converting.^[19]

The adverse effects of the inquisition were tempered somewhat by the fact that Hindus were able to escape Portuguesehegemony by migrating to other parts of the subcontinent^[20] including to Muslim territory.

Persecution of Hindus[edit]

According to Indo-Portuguese historian Teotonio R. de Souza, grave abuses were practised in Goa.^[24] The inquisition was set as a tribunal, headed by a judge, sent to Goa from Portugal.

Fr. Diogo da Borba and his advisor Vicar General, Miguel Vaz had made plans for converting the Hindus. Under this plan Viceroy António de Noronha issued in 1566, an order applicable to the entire area under Portuguese rule:

I hereby order that in any area owned by my master, the king, nobody should construct a Hindu temple and such temples already constructed should not be repaired without my permission. If this order is transgressed, such temples shall be, destroyed and the goods in them shall be used to meet expenses of holy deeds, as punishment of such transgression.

In 1567, the campaign of destroying temples in Bardez met with success. At the end of it 300 Hindu temples were destroyed. Enacting laws, prohibition was laid from 4 December 1567 on rituals of Hindu marriages, sacred thread wearing and cremation. All the persons above 15 years of age were compelled to listen to Christian preaching, failing which they were punished. In 1583 Hindu temples at Assolna and Cuncolim were destroyed through army action.

"The fathers of the Church forbade the Hindus under terrible penalties the use of their own sacred books, and prevented them from all exercise of their religion. They destroyed their temples, and so harassed and interfered with the people that they abandoned the city in large numbers, refusing to remain any longer in a place where they had no liberty, and were liable to imprisonment, torture and death if they worshipped after their own fashion the gods of their fathers." wrote Filippo Sassetti, who was in India from 1578 to 1588.

In 1620, an order was passed to prohibit the Hindus from performing their marriage rituals.^[25] An order was issued in June 1684 for suppressing the Konkani language and making it compulsory to speak the Portuguese language. The law provided for dealing toughly with anyone using the local language. Following that law all the non-Christian cultural symbols and the books written in local languages were sought to be destroyed.^[26] Charles Dellon experienced first hand the cruelty of the Inquisition's agents.^[27] He published a book in 1687 describing his experiences in Goa. L'Inquisition de Goa (The Inquisition of Goa).^[27] 

இயேசு மரணம் வியாழன் இல்லை புதன்கிழமை, சிலுவையில் இறக்கவே இல்லை- வேதாகம அறிஞர்கள்

கிறிஸ்துவ பைபிளியல் பேராசிரியரும், தொல்பொருள் அகழ்வாய்வில் போற்றப்படும் ஜேம்ஸ் டாபர் இயேசு மரணம் வியாழன் அன்று தான் என எழுதிய கட்டுரை இணைப்பு

  

அவர் சுவிசேஷ்க் கதைகளில் உள்ள கிரேக்க குறிப்புகள் மற்றும் யூதர்கள் நாட்களை கணக்கிடும் முறை வைத்து எழுதியுள்ளார்.  யோனா மீனின் வயிற்றுக்குள் உயிரோடு சென்று திரும்பியதாகக் கதை. அப்படி என்றால் கல்லறையில் வைக்கும் போது ஏசு உயிரோடு இருந்தாரா?
 

Jesus Died on a Thursday not on Friday  Posted on March 29, 2013 

தெளிவாக வெள்ளி என உள்ளதை மாற்றி கதை தேடக் காரணம்- ஏசு பேசியதாக இவ்வசனம்

 

மத்தேயு12:40 யோனா ஒரு பெரிய மீனின் வயிற்றில் மூன்று பகலும் மூன்று இரவுகளும் இருந்தான். அதைப் போலவே, மனித குமாரனும் கல்லறைக்குள் மூன்று பகலும் மூன்று இரவுகளும் இருப்பார். 

வெள்ளி மதியம் மரணம், வெள்ளி இரவு, சனி பகல், சனி இரவு, ஞாயிறு அதிகாலை கதைப்படி உயிர்த்தல். ஓர் பகல், இரு இரவு மட்டுமே கல்லறையில் இருந்தார் என ஆகிறது.

எனவே ஜேம்ஸ் டாபர் வியாழன் என மாற்றினாலும்   இரு பகல்,மூன்று இரவு மட்டுமே கல்லறையில் இருந்தார் என ஆகிறது. எனவே வேறு பாதிரி கும்பல்கள் புதன் தான் ஏசு மரணம் என அதே சுவிகள் வைத்து நிருபிக்கும் கட்டுரைகள்

Jesus Christ was crucified on Wednesday, not Friday.

http://www.jesuschrist.com/jesus-christ-was-crucified-on-wednesday-not-friday/ 

 Good Friday is a Myth;
Jesus Died on a Wednesday!! by Roy A. Reinhold

புதிய ஏற்பாட்டில் முதலில் வரையப்பட்டவை பவுல் கடிதங்கள் 14ல் 6 அது மட்டுமே உண்மையில் எழுதியவர் கூறப்பட்ட நபர் எனவும், மற்ற 21 புத்த்கங்களும் யார் யாரோலோ அடுத்த 100 ஆண்டுகளில் புனையப்படவை. 27 நூல்களில் ஒன்று கூட ஏசுவைப் பார்த்து பழகியவர் எழுதியதல்ல.

மாற்கு14:12 அன்று புளிப்பில்லாத அப்பம் உண்ணும் பஸ்கா பண்டிகையின் முதல் நாள். அன்றுதான் அவர்கள் பஸ்கா ஆட்டுக் குட்டியைப் பலியிடுவார்கள். இயேசுவின் சீஷர்கள் அவரிடம் வந்தனர்.  ஏசுவின் கடைசி இரவு விருந்தை பஸ்கா பண்டிகை விருந்து,  அதாவது வியாழன் மாலை விருந்து வெள்ளி கைது நிசான் மாதம் 1ம் தேதி பஸ்கா.

யோவான் சுவி ஏசு கைதான அன்று யோவான் 18:28 பிறகு யூதர்கள் இயேசுவைக் காய்பாவிடம் இருந்து ரோம ஆளுநரின் அரண்மனைக்கு அழைத்துக்கொண்டு போனார்கள். அப்போது அதிகாலை நேரம். யூதர்கள் அரண்மனைக்கு உள்ளே போக விரும்பவில்லை. போனால் அவர்களின் தூய்மை கெட்டுத் தீட்டுப்படும். ஏனென்றால் அவர்கள் பஸ்கா பண்டிகையின் விருந்தை உண்ண விரும்பினர்.

இயேசு எந்த வருடம் பிறந்தார்- எந்த வருடம் இறந்தார்? எதுவுமே நிச்சயமாய் சொல்ல முடியாது? ஏன் சுவிசேஷக் கதாசிரியர்கள் இறந்த மனிதனை தெய்வீகர் ஆக்க தன்னிச்சையாய் கதை புனைந்தவையே ஆகும்.

அசோகர் மூலம் பரவிய இந்திய நம்பிக்கைகளும் எபிரேய அரசியல் நம்பிக்கைகளும் ஒன்று சேர எழுந்த ஒரு மூட நம்பிக்கை தான் கிறிஸ்துவம்.  பிறப்பில் விருத்த சேதனம் என ஆண்குறி நுனித்தோல் வெட்டப்பட்ட இயேசு – பஸ்கா பண்டிகை என எபிரேயர்களுக்கான கடவுளின் ஒரே இருப்பிடமான ஜெருசலேம் வந்து ஆட்டை கொலை செய்து பலி தர் வந்த போது ரோம் ஏகாதிபத்திய கவர்னரால் கைது- விசாரணைக்குப் பின் ரோம் தன் ஆட்சிக்கு எதிரான ஆயுதக் கிளர்ச்சியாளருக்கான மரண தண்டனை முறையான தூக்கு மரத்தில் தொங்கவிடப்படுதல் முறையில் ஏசு மரணம். அதாவது இயேசு பிறப்ப்லிருந்து மரணம் வரை யூதராகவே வாழ்ந்தார்.

யூதரல்லாதவர்களை நாய் – பன்றி என்கிறார். எந்த ஒரு யூதரல்லாதவர் வீட்டிற்கும் அவர் செல்லவே இல்லை. இறந்தபின்னர் இவர் பழைய உடம்பில் மீண்டும் உயிர் பெற்று சிலருக்கு காட்சி தந்தான ஒரு ஊகக்கதையின் அடிப்படையில் இயேசுவை நேரில் சந்திதிராத பவுல் என்பவரால் ஆரம்பிக்கப் பட்ட ஒரு மதக் குழுவே கிறிஸ்துவம். பவுலும் இயேசுவின் இரண்டாவது வருகை என உலக அழிவை தன் வாழ்நாளில் பார்த்தார்.

ஏசு மரணத்திற்கு 25 ஆண்டு பின்பான் பவுல் கடிதத்தில் ,  பவுல் தான் புனையும்  கதையை விட்டுச் சென்றவரை சபிக்கிறார்.

கலாத்திய1: 6 கிறிஸ்துவின் பொருட்டு அருள் கூர்ந்து உங்களை அழைத்த அவரை விட்டுவிட்டு இவ்வளவு குறுகிய காலத்தில் வேறு ஒரு நற்செய்தியை ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டீர்களே! எனக்கே வியப்பாய் இருக்கிறது.7 வேறு ஒரு நற்செய்தி இருக்கிறது என்று நான் சொல்ல வரவில்லை. மாறாகச் சிலர் உங்கள் மனத்தைக் குழப்பிக் கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியைத் திரித்துக் கூற விரும்புகின்றனர் என்பதுதான் உண்மை.8 நாங்கள் உங்களுக்கு அறிவித்த நற்செய்தியினின்று மாறுபட்ட ஒன்றை நாங்களோ, விண்ணிலிருந்து வந்த தூதரோ, யார் அறிவித்தாலும் அவர்கள் சபிக்கப்படுக!

சுவிசேஷங்களின் கதை நாயகர் தன் வாழ்நாளில் உலகம் அழியும் என்றார்.

பவுல்- பழைய ஏற்பாட்டில் உள்ள ஒரு படைப்புக் கதையை எபிரேயர் பார்வையை மீறி- ஆதாம் பாவம் நீக்க கிறிஸ்து எனப் புனைந்தார்.

ஒரு தப்புக்கு- தண்டனையோ – அபராதமோ அனுபவித்தால் அதன் பின் தண்டனை முடிந்துவிடும் என்பது இயல்பு. மனிதன் பூமியில் மரணம் அடையக் காரணம் ஆதாம் பாவம் எனில் இயேசு மரணம் அதற்கான பரிகாரம்[அபராதம்] எனில் அதன் பின் உலகில் யாருமே மர்ணம் அடையக் கூடாது. பூமியில் மனிதன் மரணத்தின் அடிப்படை விலகவும் இல்லை.

யோனா மீனின் வயிற்றுக்குள் உயிரோடு சென்று திரும்பியதாகக் கதை. அப்படி என்றால் கல்லறையில் வைக்கும் போது ஏசு உயிரோடு இருந்தாரா?
உபாகம24:16 “பிள்ளைகள் செய்தக் காரியத்திற்காகப் பெற்றோர்கள் கொலைசெய்யப்படக் கூடாது. அதுபோன்று பெற்றோர்கள் செய்த காரியங்களுக்காகப் பிள்ளைகள் கொலை செய்யப்படக் கூடாது. அவனவன் செய்த பாவச் செயல்களுக்கு ஏற்ப அவனவன் கொலைசெய்யப்பட வேண்டும்.
 கிறிஸ்து என்பவர் வந்தால் அவர் வாழும் காலத்தின் தலைமுறையுடன் [சந்ததியுடன்] உலகம் அழிய வேண்டும். பின்னர் கணக்கெடுப்பு- இது தான் கிறிஸ்து என்ற நம்பிக்கையின் அடிப்படை.

இயேசுவின் உளறல்களும் வரலாற்று உண்மைகளும்

இயேசு கதையில் ஒரு சம்பவம்
 
யோவான்4: 20 . சமாரியப் பெண் இயேசுவிடம்-  'நமது முன்னோர் இம்மலையில் வழிபட்டுவந்தனர். ஆனால்  யூதர்கள்   யூதராகிய நீங்களோ, எருசலேம்தான் வழிபாட்டுக்குரிய இடம் என்று கூறுகிறீர்கள்' .....
22 இயேசு - யாரை வழிபடுகிறீர்கள் எனத் தெரியாமல் நீங்கள் வழிபடுகிறீர்கள். ஆனால் யூதர்கள் நாங்கள் தெரிந்து வழிபடுகிறோம். யூதரிடமிருந்தே மீட்பு வருகிறது. 


சமாரியர் யூதரில் ஒரு பிரிவினர். ஆனால் போரில் கிரேக்கரோடு இணைந்தனர் என அரசியல் ரீதியில் ஒதுக்கினர். அவர்கள் யூதரிடமிருந்து பிரிந்தபோது, பழைய ஏற்பாட்டில் நியாயப்பிரமாணங்கள் எனப்படும் முத 5 நூல்கள் மட்டுமே உருவாகியிருந்தமையால், சட்டங்கள் எனும் டோரா(தௌராத்) மட்டுமே சமாரிய விவிலியம்.

யூத விவிலியம் 3 பகுதிகள் (டனாக்-"Tanakh" )என்பதில் தோரா, தீர்க்கர், எழுத்துக்கள் (கேதுபிம்)  இதில் சமாரியர் பிரிவின்போது தோரா  மட்டுமே உருவாகியிருந்தது.
Others believe that the real schism between the peoples did not take place until Hasmonean times when the Gerizim temple was destroyed in 128 BCE by John Hyrcanus.^[10] The script of the Samaritan Pentateuch, its close connections at many points with the Septuagint, and its even closer agreements with the present Hebrew text, all suggest a date about 122 BCE.^[11]
சுவிசேஷக் கதைகளின் ஏசு யுகம் அழியப் போகிறது தன் வாழ்நாளில் என நம்பினார்.
மத்தேயு11:13 எல்லாத் தீர்க்கதரிசனங்களும் மோசேயின் நியாயப்பிரமாணமும் யோவானின் வருகை வரைக்கும் தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தன.-  ஏசு சொன்னதாக உள்ளது, அதாவது பொ.கா.80 -90 வாக்கில் தோரா, தீர்க்கர் உருவாயிருந்தது. 
டனாக் என்பதில் கேதுபிம் எனும் எழுத்துக்கள் உருவாகிடவில்லை. 2ம் நூற்றாண்டில் உருவான லூக்கா சுவியில் ஏசு உயிர்த்து பழைய உடம்பில் மீண்டு வந்து பேசிய போது மற்றும் சங்கீதம் 
லூக்கா24:44 பின்பு ஏசு சீடர்களைப் பார்த்து, ' மோசேயின் சட்டத்திலும் தீர்க்கர் நூல்களிலும் திருப்பாடல்களிலும் என்னைப் பற்றி ...... 
கேதுபிம் - எழுத்துக்கள்:
  பொ.கா. 135 வாக்கில் அதாவது கிறிஸ்துவ புராணக் கதை நாயகர் ஏசு இறந்து 100 ஆண்டுகட்குப் பின் இன்றைய வடிவில் புனையல் பெற்றது.
கேதுபிம் - எழுத்துக்கள் உள்ள நூல்கள் - 1. 1 நாளாகமம், 2. 2 நாளாகமம், 3. எஸ்றா, 4. நெகேமியா ,5. எஸ்தர் ,6. யோபு, 7. தானியேல்,  8. சங்கீதம், 9. நீதிமொழிகள், 10. உன்னதப்பாட்டு, 11. புலம்பல், 12. ரூத், & 13. பிரசங்கி

பழைய ஏற்பாடு பெருமளவில் - ஏன் முழுமையாக உருவாக்கப்பட்டது பொ.மு.300 மற்றும் பொ.கா.100 இடையே தான்.  
http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_ancient_Israel_and_Judah
. 
The Torah contains "sagas, heroic epics, oral traditions, annals, biographies, narrative histories, novellae, belles lettres, proverbs and wisdom-sayings, poetry, prophecy, apocalyptic, and much more ... the whole finally woven into a composite, highly complex literary fabric sometime in the Hellenistic era.
தொல்பொருள் அகழ்வாய்விற்கும் பழைய ஏற்பாட்டிற்கும் தொடர்பே இல்லை. நகர அமைப்பு பெற்றது கிரேக்க ரோம் ஆட்சி கீழ் தான். மொத்த பழைய ஏற்பாடும் கற்பனை புனையல்கள்.
இஸ்ரேல் நாடு என மக்கள் குடியேற்றம் (சமாரியர், அம்மோனியர், பிலிஸ்திர்யர், போனிசியர்) நிகழ்ந்து இஸ்ரேல் உருவானது பொ.மு. 899 வாக்கில் தான். அசிரியர் இஸ்ரேலைக் கைப்பற்ற 2000 மக்கள்தொகை கொண்ட யூதேயா நாடானது  பொ.மு.722 வாக்கில் தான்.
 ஆபிரகாம் எனும் அரேபியரைத் தேர்ந்தெடுத்து இஸ்ரேலிற்கான சிறு எல்லைய் தெய்வம் யாவே அரசு உரிமை ஆபிரகாமிற்கு தந்தார், எபிரேயர்கள் எகிப்தில் அடிமைப்பட மோசே தலைமையில் வெளியே வர, செங்கடல் இரண்டாக பிளந்து வழிவிட்டது, தாவீது, சாலமன், சாலமன் ஆலயம் அனைத்து கட்டுக்கதைகள்.தாவீது, சாலமன் காலங்கள் எனும் நாட்களில் யூதேயா 2000 மக்கள்தொகை கொண்ட ஒரு சிறு ஊர்.


எபிரேயர் -யூதர் எனும் இனம் என்பதே கற்பனை கட்டுக்கதை.
Israel and Judah were related Iron Age kingdoms of the ancient Levant. TheKingdom of Israel emerged as an important local power by the 9th century BCE before falling to the Neo-Assyrian Empire in 722 BCE. Israel's southern neighbor, the Kingdom of Judah, emerged in the 8th century BCE^[1] and enjoyed a period of prosperity as a client-state of first Assyria and then Babylonbefore a revolt against the Neo-Babylonian Empire led to its destruction in 586 BCE
 சமாரியர் கெர்சிம் மலையில் ஜெபிப்பதை இயேசு -நீங்கள் யாரை வழிபடுகிறீர்கள் எனத் தெரியாமல் நீங்கள் வழிபடுகிறீர்கள் எனக் கேலி ஏசு பேசினார்.

உண்மையில் ஏசுவிற்கு 100 வருடம் முன்பான சாக்கடல் சுருள் பைபிள் ஏடுகள் சொல்வது - கதைப்படி ஆபிரகாம் ஈசாக்கை பலி தர முயன்றது, யாவே கர்த்தர் தன் ஆலய இருப்பிடம் எனச் சொன்னது கெர்சிம் மலையில் தான். யூதர்கள் பொ.மு.122ல் பிரிந்தபின் திருட்டுத்தனமாக போர்ஜரி செய்து மாற்றியதே ஜெருசலேம்- சீயோன் - தாவீது நகரம் எனும் கதைகள். 
திருட்டுத்தனம் -கேவலமான போர்ஜரி- மோசடி திருட்டுத்தனம் -செய்தது யூதர்கள் சமாரியர் இல்லை.
இயேசு  இனவெறி கொண்டவர் என்பதை கதையில் சீடர்களை முதலில் அனுப்பும்போதே காணலாம்.
மத்தேயு10: ¹ இயேசு தம் சீடர் பன்னிருவரையும் தம்மிடம் வரவழைத்தார். தீய ஆவிகளை ஓட்டவும், நோய் நொடிகளைக் குணமாக்கவும் அவர்களுக்கு அதிகாரம் அளித்தார்.
⁵ இயேசு இந்தப் பன்னிருவரையும் அனுப்பியபோது அவர்களுக்கு அறிவுரையாகக் கூறியது: ' “யூதர்களல்லாதவர்களிடம் செல்லாதீர்கள். மேலும் சமாரிய மக்கள் வசிக்கும் நகரங்களுக்கும் செல்லாதீர்கள்.6 ஆனால் இஸ்ரவேல் மக்களிடம் (யூதர்களிடம்) செல்லுங்கள். அவர்கள் காணாமல் போன ஆடுகளைப் போன்றவர்கள்.

http://en.wikipedia.org/wiki/Mount_Gerizim
The mountain is sacred to the Samaritans who regard it, rather than Jerusalem'sTemple Mount, as having been the location chosen by Yahweh for a holy temple. The mountain continues to be the centre of Samaritan religion to this day, and over 90% of the worldwide population of Samaritans live in very close proximity to Gerizim, mostly in Kiryat Luza, the main village. The passover is celebrated by the Samaritans on Mount Gerizim,^[3] and it is additionally considered by them as the location of the near-sacrifice of Isaa
The Samaritan Pentateuchversion of Deuteronomy, and a fragment found at Qumran,^[7] holds that the instruction actually mandated the construction of the altar on Mount Gerizim, which the Samaritans view is the site of the tabernacle, not Shiloh.^[8][9] Recent Dead Sea Scrolls work supports the accuracy of the Samaritan Pentateuch's designation of Mount Gerizim rather than Mount Ebal as the sacred site.^[10]

http://en.wikipedia.org/wiki/Samaritan_Pentateuch

Some Pentateuchal manuscripts discovered among the Dead Sea Scrolls have been identified as bearing a "pre-Samaritan" text type.^[1] Wide agreement now exists among textual critics that the Samaritan Pentateuch represents an authentic ancient textual tradition despite the presence of some unique variants introduced by the Samaritans

http://en.wikipedia.org/wiki/Solomon's_Temple
There is no archaeological evidence for the existence of Solomon's Temple,^[1] and no mention of it in the surviving contemporary extra-biblical literature.
ஜெருசலேமில் சாலமோன் கட்டியதான தேவாலயமோ, ஏன் எஸ்ரா -நெகேமியா காலத்து தேவாலயம் என்பதிலிருந்து புதைபொருள் அகழ்வாராய்ச்சியில் ஒரு செங்கல் கூடக் கிடைக்கவில்லை.

தாவீது  – சாலமோன் காலத்தின் போது 500 குடும்பம் கொண்ட சிறு ஊர் ஜெருசலேம்.  2 நூற்றாண்டு பின் தான் அதில் பெரும் குடியேற்றங்கள் நடைபெற்றன. http://www.academia.edu/1070435/A_Low_Chronology_Update_Archaeology_History_and_Bible 


 சாலமன் ஆல்யம் என ஒன்று இருந்ததாக தொல்பொருள் அகழ்வாய்வு சொல்லவே இல்லை. எந்த ஒரு சமகால ஏடுகளிலும் கிடையாது.
ஜெருசலேமில் சாலமோன் கட்டியதான தேவாலயமோ, ஏன் எஸ்ரா -நெகேமியா காலத்து தேவாலயம் என்பதிலிருந்து புதைபொருள் அகழ்வாராய்ச்சியில் ஒரு செங்கல் கூடக் கிடைக்கவில்லை.   ஆனால் ஜெருசலேமில் அப்போது வாழ்ந்த மக்கள் தொகை 1000 பேருக்கும் குறைவே என இஸ்ரேலின் டெல்-அவிவ் பல்கலைகழக ஆசிரியர் .
 Bible As Literature, Oxford University Press, written by 3 Professors John.A.Gabel, Charles B.Wheelr and Antony.D.York.
//The small Corner of the Eastern Mediterranean, we have to keep reminding ourselves that it take up only Lower Third of that coast- particularly speaking was the Whole World to them.//Page-77 எபிரேயர்கள் அந்த சிறிய பாலைவன நாட்டை தங்கள் புராணக் கதையில் புனையப்பட்ட தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நாடு, மக்கள் என்பதை அப்படியே ஏற்று அந்த சிறு பகுதியில் வாழ்ந்தனர். அந்தக் கடற்கரையேரப் பகுதியின் சிறு பகுதியே அவர்கட்கு முழு உலகமும்.
With Just a Few Exceptions, No Canaanite Or Israelite City before the Roman Period occupied more area than that of an American University Football Stadium, most Villages were hardly bigger than the Playing Field itself. King’ David’s Jerusalem is estimated to have measured about 300 x 1300 foot. Inside the City-walls houses would be crammed together according to no particular pattern, leaving room for Passages but not for Streets. Before the Greek Period there were no Public Building of the Kind that we take for granted, provided by the Municipal Government.-Pages- 87,88
ஒரு சில தவிற கானானிய அல்லது இஸ்ரேலின் எந்த ஒரு நகரமும் ரோமன்  ஆட்சிக்குக் கீழ் (பொ.மு.63) வரும் முன்பு ஒரு அமெரிக்க கால்பந்து மைதான அளவு தான் இருந்தது. கிராமங்கள் கால்பந்து விளையாடும் பகுதி மட்டும் தான். தாவிதின் ஜெருசலேம் என்பது 300’ -1300 அடிகல் கொண்டது. ஜெருசலேம் நகர எல்லைக்குள் வீடுகள் கொச்சை- கொச்சையாக ஒரு வரிசையின்றி, செல்வதற்கு சிறு பாதை மட்டும்- தெருச் சாலை கிடையாது. கிரேக்கர் ஆக்கிரமிப்புக்கு முன் பொது மக்களுக்கு என அரசினால் ஏற்படுத்தப்படும் எந்த ஒரு பொதுக் கட்டங்களும் கிடையாது என்பது பழைய ஏற்பாடு -கொண்டு வரலாற்று ஆசிரியர்கள் தரும் உணமை.
Foreign Countries appear in the OT only as Military Allies or Enemies of the Israelites or as the Habitat of Alien Gods; otherwise, not a Slightest interest is shown in them.Page-77 The Best Opportunity for Economic Development, it might seem was One they never took; Commerce by Sea with Mediterranean always at their door, the Israelites stubbornly remained a Land Locked People. They were effectively Shut off from the Coast at first by the Philistines, but the warfare between the two, more had to do with the Philistines attempt to expand toward the east than with any desire of the Israelite to gain access to Sea. Although the Palestinian Coast has no natural Harbors south of Carmel, this need not have been a Permanent Obstacle. The Israelites were Content to Let others – Phoenicians and Egyptians conduct their Merchant Shipping for them, almost as though they Believed the Covenant Language in its Narrowest Sense as a Promise of Land and Nothing Further. It is clear from their writings in the OT THAT THE SEA WAS ALWAYS to them, had no significant part to Play in their Thought. Pages 86-87.
வெளிநாடுகள் பழைய ஏற்பாட்டில் ஒரு ராணுவ ரீதியான் நட்போ-எதிரியோ என்றும், இஸ்ரேலின் சிறு எல்லைக் கடவுள் கர்த்தர் தவிற மற்ற கடவுள்களின் மக்கள் என்றே பார்த்தனர், மற்றபடு மற்றநாடுகளைப் பற்றி சிறு ஆர்வமும் இல்லை.   பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு இருந்த எளிதான வாய்ப்பான- கடல் வாணிகம் எப்பொழுதுமே செய்யவில்லை, தங்களை அந்த தரைப் பகுதி எல்லையினுள் அட்க்கி வாழ்ந்தனர். ஆரம்பத்தில் பிலிஸ்தியரால் கடல் வாணிகத்தில் ஈடுபடுவதைத் தடுக்கப் பட்டாலும், இருவருக்குமான போர்கள் பைபிள்படி- பிலிஸ்தியர் இஸ்ரெலை ஆக்கிரமிப்பு தடுக்கவே. எந்த ஒரு தடுப்பும் இன்றியும் கடலோர நாடான இஸ்ரேலியர் கடல் வாணிகம் செய்யவே இல்லை. இஸ்ரேலியர்-பக்கத்து நாட்டினர் பினீசியர்கள்- எகிப்தியர் கடல் வாணிகத்தில் ஈடுபடவிட்டனர். இஸ்ரேலியர்-பழைய ஏற்பாட்டின் மூட நம்பிக்கையான தேர்ந்தெடுக்கப் பட்ட பகுதி- தேர்ந்தெடுக்கப் பட்ட மக்கள் என்ற ஒரு சிறு விஷயத்திலேயே உழன்றனர்.பழைய ஏற்பாட்டின்படி கடல் இஸ்ரேலியருக்கு ஒரு வாழ்க்கைப் பகுதியாகவே இல்லை.

 “இஸ்ரயேலரின் வரலாறு”- – ஆர்,எட்வர்ட் சாம், தமிழ் தியொலொஜிகல் புக் க்லப், மதுரை 1996. .( (First Edition in 1966; this is 3rd edition)
ஒருவேளை, இஸ்ரயேலர் எந்தக் காலத்தில் எகிப்துக்குள் சென்றனர் என்ற கேள்வியே தவறாயிருக்கலாம், ஏனெனில் இஸ்ரயேலர் என்ற சிறப்புப் பெயரோடு தனித்தியங்கிய மக்கட் கூட்டம் ஒன்று அக்காலத்தில் இருந்ததில்லை.- பக்- 60
 வரலாற்று ரீதியில் யூதர் எனும் இனமே ஒரு கட்டுக்கதை, அவர்கள் பக்கத்து நாட்டுக் கதைகளைக் கொண்டு புனைந்ததே பழைய ஏற்பாடு, கடவுளை அறிந்தவர்கள் இல்லை. ஏசுவின் பேச்சு முழு உளறல்.