ஜேம்ஸ் நீல் - அலகாபாத்தின் கொடூரக் கொலையாளி

 ஜேம்ஸ் நீல் - அலகாபாத்தின் கொடூரக் கொலையாளி: அவரது அட்டூழியங்களின் விரிவான வரலாறு 

இந்திய சுதந்திரப் போராட்ட வரலாற்றில் 1857-ஆம் ஆண்டு செப்பாய் கலகம் (இந்தியப் புரட்சி) ஒரு முக்கியமான அத்தியாயம். இந்தக் காலகட்டத்தில் பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளின் கொடூரங்கள் பலவற்றை நாம் அறிவோம். அவற்றில் ஒரு பிரபலமான பெயர் ஜேம்ஸ் ஜார்ஜ் ஸ்மித் நீல் (James George Smith Neill). அவர் "அலகாபாத்தின் கொடூரக் கொலையாளி" (Butcher of Allahabad) என்று இந்தியர்களால் அழைக்கப்பட்டார். இந்த வலைப்பதிவில், அவரது வாழ்க்கை, 1857 புரட்சியில் அவரது பங்கு, அட்டூழியங்கள் மற்றும் பின்விளைவுகள் பற்றி விரிவாகப் பார்ப்போம். இது வரலாற்று உண்மைகளின் அடிப்படையில் எழுதப்பட்டது, மற்றும் இந்தியர்களின் பார்வையில் அவரது கொடூரங்களை வெளிப்படுத்தும்.

1. ஜேம்ஸ் நீலின் பின்னணி மற்றும் இராணுவ வாழ்க்கை

ஜேம்ஸ் நீல் 1810 மே 27-ஆம் தேதி ஸ்காட்லாந்தில் பிறந்தார். கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் இராணுவத்தில் சேர்ந்த அவர், மதராஸ் பியூசிலியர்ஸ் (Madras Fusiliers) படையணியில் பணியாற்றினார். அவர் பல போர்களில் பங்கேற்றார், ஆனால் 1857-ஆம் ஆண்டு இந்தியப் புரட்சியில் அவரது செயல்கள் அவரை வரலாற்றில் ஒரு கொடூரராக மாற்றின.

1857 மே மாதம், பெங்கால் இராணுவத்தில் செப்பாய்கள் கலகம் செய்தனர். இந்தக் கலகம் விரைவில் இந்தியா முழுவதும் பரவியது. நீல் அப்போது கல்கத்தாவிலிருந்து அலகாபாத்துக்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கு அவர் பிரிட்டிஷ் அதிகாரத்தை மீட்டெடுக்கும் பொறுப்பை ஏற்றார். ஆனால், அவரது முறைகள் மனிதாபிமானமற்றவை – அவை பழிவாங்கல் மற்றும் கொடூரத்தின் உச்சம்.

2. அலகாபாத்தில் நீலின் அட்டூழியங்கள்

1857 ஜூன் 6-ஆம் தேதி அலகாபாத்தில் நீல் தனது படையுடன் வந்தார். அங்கு புரட்சியாளர்கள் பிரிட்டிஷ் குடும்பங்களைத் தாக்கியிருந்தனர். இதைப் பழிவாங்கும் வகையில், நீல் ஒரு கொடூரக் கொலை வெறியைத் தொடங்கினார். அவர் தனது படையினருக்கு உத்தரவிட்டது: சந்தேகப்படும் எவரையும் விசாரணையின்றி கொல்லுங்கள், கிராமங்களை எரியுங்கள், வீடுகளை அழியுங்கள்.

• மக்கள் கொலை: நீலின் படைகள் ஜூன் 6 முதல் 15 வரை சுமார் 6,000 இந்தியர்களைக் கொன்றன. இவர்களில் பலர் புரட்சியாளர்கள் அல்ல, அப்பாவி மக்கள். அலகாபாத், பெனாரஸ் (வரணாசி) மற்றும் கான்பூர் சுற்றுவட்டாரங்களில் இந்தக் கொலைகள் நடந்தன.
• மத நம்பிக்கையை மீறிய தண்டனை: நீல் ஒரு கொடூரமான தண்டனை முறையை அறிமுகப்படுத்தினார். பிராமணர்களை (Brahmins) பிடித்து, கொலை செய்யப்பட்ட இடங்களில் இரத்தத்தை நக்கச் செய்தார். இது அவர்களின் மத நம்பிக்கையை மீறியது, ஏனெனில் பிராமணர்கள் இரத்தத்தைத் தொடக்கூடாது. பின்னர் அவர்களைத் தூக்கிலிட்டார் அல்லது சுட்டுக்கொன்றார். இது புரட்சியாளர்களின் மதத்தை இழிவுபடுத்தும் வகையில் இருந்தது.
• கிராமங்களை எரித்தல்: வரணாசியில், நீல் உள்ளூர் சீக்கிய படையினரை (அவர்கள் விசுவாசமானவர்களாக இருந்தபோதும்) கலகக்காரர்களாகச் சந்தேகித்து தாக்கினார். அவர்கள் தப்பியோடியபின், அவர் கிராமங்களை எரித்து, அப்பாவி மக்களைக் கொன்றார்.

இந்தச் செயல்கள் "பழிவாங்கல்" என்ற பெயரில் நடந்தவை. கான்பூரில் (Cawnpore) புரட்சியாளர்கள் பிரிட்டிஷ் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளைக் கொன்றது (Bibighar Massacre) நீலுக்கு கோபத்தைத் தூண்டியது. ஆனால், அவர் அதை விடக் கொடூரமாக பதிலடி கொடுத்தார். "Remember Cawnpore!" என்ற கோஷத்துடன் அவர் தனது படையை ஊக்குவித்தார்.

3. கான்பூர் மற்றும் லக்னோவில் நீலின் பங்கு

கான்பூரில் புரட்சியாளர்கள் நானா சாஹிப் தலைமையில் பிரிட்டிஷாரைத் தோற்கடித்தனர். நீல் ஜூன் 11-ஆம் தேதி அலகாபாத்திலிருந்து கான்பூருக்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கு அவர் மேலும் கொடூரங்களைச் செய்தார். புரட்சியாளர்களைப் பிடித்து, விசாரணையின்றி தூக்கிலிட்டார். அவரது அதிகாரி ஒருவர் கூறியபடி, "நீல் தனது படையினருக்கு அனுமதி கொடுத்து, உள்ளூர் மக்களை விசாரணையின்றி கொல்லச் செய்தார் மற்றும் அவர்களது வீடுகளை எரித்தார்."

பின்னர், லக்னோவில் (Lucknow) புரட்சியாளர்களுக்கு எதிரான போரில் பங்கேற்றார். 1857 செப்டம்பர் 25-ஆம் தேதி, லக்னோ சீஜ் போரில் அவர் தலையில் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டார். அவர் இறந்தபோது, பிரிட்டிஷாருக்கு அவர் ஒரு வீரன்; ஆனால் இந்தியர்களுக்கு அவர் ஒரு கொடூரக் கொலையாளி.

4. நீலின் அட்டூழியங்களின் தாக்கம் மற்றும் மரபு

நீலின் செயல்கள் 1857 புரட்சியை மேலும் தீவிரமாக்கின. அவரது கொடூரங்கள் இந்தியர்களிடையே பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிரான வெறுப்பை அதிகரித்தன. பிரிட்டிஷ் அரசு அவரை வீரனாகக் கருதி, ராணிக்கு உதவியாளராக (Aide-de-Camp) நியமித்தது. ஸ்காட்லாந்தின் ஆய்ர் (Ayr) நகரத்தில் அவருக்கு சிலை வைக்கப்பட்டது. இந்தியாவில், சென்னை (மதராஸ்) மவுண்ட் ரோடில் (இப்போது அண்ணா சாலை) 1860-இல் சிலை நிறுவப்பட்டது.

ஆனால், இந்தச் சிலை இந்தியர்களுக்கு அவமானம். 1927-இல், சென்னையில் "நீல் சிலை சத்தியாகிரகம்" (Neill Statue Satyagraha) நடந்தது. என். சோமயாஜுலு தலைமையில், சிலையை அகற்றக் கோரி போராட்டம் நடத்தப்பட்டது. 1937-இல், காங்கிரஸ் அரசு அதை அகற்றி, சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் வைத்தது. இன்றும் அது அங்கு பயன்படுத்தப்படாமல் உள்ளது.

நீல் போன்றவர்களின் அட்டூழியங்கள் இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தை வலுப்படுத்தின. அவை காலனிய ஆட்சியின் கொடூரத்தை வெளிப்படுத்தின.

5. முடிவுரை: வரலாற்றில் நீலின் இடம்

ஜேம்ஸ் நீல் ஒரு பிரிட்டிஷ் வீரன் அல்ல; அவர் இந்திய வரலாற்றில் ஒரு கொடூரக் கொலையாளி. அவரது அட்டூழியங்கள் – ஆயிரக்கணக்கான கொலைகள், மத இழிவு, கிராம அழிப்பு – 1857 புரட்சியின் இருண்ட பக்கத்தை காட்டுகின்றன. இன்று, அவரது பெயர் இந்தியர்களுக்கு அநீதியின் சின்னம். வரலாற்றைப் படிக்கும்போது, இத்தகைய கொடூரங்களை மறக்கக் கூடாது – அவை சுதந்திரத்தின் மதிப்பை நினைவூட்டுகின்றன.