திருமா பேசுவாரா- தலித் சோம்பேறி இளைஞர்கள் நாடகக் காதல் மோசடி -ஜேஎன்யு மத்தியாஸ் பாண்டியன் - திராவிட ஜெயரஞ்சன் கட்டுரை

 

தமிழ்நாடு கிராமத்தில் ஆண்மை மற்றும் குடும்ப வன்முறை -ஆனந்தி.எஸ்., ஜே.ஜெயரஞ்சன்.

ஒரு தமிழ்நாடு கிராமத்தில் ஆண்மை மற்றும் குடும்ப வன்முறை

ஆனந்தி.எஸ்., ஜே.ஜெயரஞ்சன். இன்ஸ்டிடியூட் ஃபார் டெவலப்மென்ட் ஆல்டர்னேடிவ்ஸ் (ஐடிஏ), சென்னை

திருநூர் 1 இல் நடந்து வரும் பொருளாதார மற்றும் சமூக-அரசியல் மாற்றம் எவ்வாறு என்பதை இந்த ஆய்வு ஆராய்கிறது

ஆண்மை மற்றும் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை பற்றிய கருத்துக்கள் மற்றும் நடைமுறைகளை மாற்றுவதில் கிராமம் வெளிப்பட்டுள்ளது.

அவ்வாறு செய்யும்போது, ​​சாதி மற்றும் வர்க்க அடையாளங்கள் தொடர்பாக பாலினத்தை மக்கள் கட்டமைக்கும் மற்றும் பேச்சுவார்த்தை நடத்தும் வழிகளில் கவனம் செலுத்துகையில், சாதிகள் முழுவதும் காலப்போக்கில் நிகழும் மாற்றங்களை இந்த ஆய்வு வரைபடமாக்குகிறது.

குறிப்பாக, திருநூரில் மாற்றத்திற்கு இரண்டு முக்கிய அம்சங்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, கிராமத்தில், பின்னர் விவரிக்கப்படுவது போல், உயர் சாதி ஆண்களின் மேலாதிக்க ஆண்மைக்கு அவர்களின் சமூக, அரசியல் மற்றும் பொருளாதார ஆதிக்கத்தின் வீழ்ச்சியுடன் நெருங்கிய அழிவு உள்ளது. உயர் சாதி ஆண்களிடையே இந்த சரிவு தலித் இளைஞர்களின் ஆண்மை மறுசீரமைப்போடு சேர்ந்துள்ளது. இரண்டாவதாக, தொழில்துறை துறையில் பெண்களின் புதிய பெரிய அளவிலான வேலைவாய்ப்பு அதிகரித்து வருகிறது. திருனூரில் இந்த இரண்டு பெரிய மாற்றங்களும் ஆண்பால் மற்றும் வீட்டு வன்முறையை மாற்றியுள்ளன.

ஆய்வின் முடிவுகளுக்குச் செல்வதற்கு முன், ஆய்வு தொடரப்பட்ட கருத்தியல் கட்டமைப்பை கோடிட்டுக் காட்டுவது முக்கியம். ஆண்மை - கருத்தியல் கட்டமைப்பாக (கள்) மற்றும் நடைமுறைகளின் தொகுப்பாக-நேரம், இடம் மற்றும் சமூக வர்க்கம் முழுவதும் ஒரே மாதிரியானவை அல்லது ஒரே மாதிரியானவை அல்ல. அதன் வெளிப்பாடு சூழலில் தொடர்ந்து உள்ளது.

இதைப் பொறுத்தவரை, ஆண்மைக்கான முன்மாதிரியான இலட்சியப்படுத்தப்பட்ட மாறுபாட்டிற்கும் அதன் பிற வடிவங்களுக்கும் இடையில் வேறுபாடு வரையப்பட வேண்டும். எந்தவொரு சமுதாயத்திலும் ஆதிக்கம் செலுத்தும் மாதிரி அல்லது மேலாதிக்க ஆண்மை பெரும்பாலும் அதிகாரத்தையும் செல்வத்தையும் கட்டுப்படுத்தும் மிகச் சிறிய ஆண்களால் உணரக்கூடிய ஒரு சிறந்த அம்சமாகும். அத்தகைய மேலாதிக்க மாறுபாடு ஆண்பால் மற்ற ‘துணை’ வகைகள் வைக்கப்பட்டு மதிப்பீடு செய்யப்படும் விதிமுறையாக வெளிப்படுகிறது. ஆண்மைக்கான ‘துணை’ மாறுபாடுகள், மேலாதிக்க ஆண்பால் ஒரு பரந்த மட்டத்தில் நிலைநிறுத்தப்படுவதற்கு உடந்தையாக இருக்கும்போது கூட, ஒப்பீட்டளவில் சக்தியற்றவர்களாக இருக்கும் பெரும்பாலான மக்களுக்கு செல்லுபடியாகும். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், ஆண்மை என்பது ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் இடையிலான உறவை மத்தியஸ்தம் செய்வது மட்டுமல்ல, ஆண்களுக்கும் ஆண்களுக்கும் இடையிலான உறவை மத்தியஸ்தம் செய்கிறது. மேலாதிக்க ஆண்மைக்கு இணங்காத அல்லது செய்ய முடியாத அந்த ஆண்களை இழிவானவர்களாகவும் தாழ்ந்தவர்களாகவும் கருதுகிறார்கள்.

முறைகள்

ஆய்வின் பைலட் கட்டத்தில், களப்பணியாளர்கள் ஆய்வுப் பகுதியிலுள்ள மக்களுடன் தொடர்புகளை ஏற்படுத்தி, அவர்களின் அன்றாட வாழ்க்கையைப் பற்றிய தகவல்களை சேகரித்தனர், குறிப்பாக சாதி மற்றும் பாலினம் குறித்து. கிராமத் தலைவர்கள், பஞ்சாயத்துத் தலைவர், பஞ்சாயத்து கவுன்சிலர்கள் மற்றும் வார்டு உறுப்பினர்களுடனும், உள்ளூர் பெண்கள் அமைப்பின் அலுவலர்களுடனும் ஆரம்ப உரையாடல் கள ஆய்வாளர்களுக்கு தலித் மற்றும் தலித் அல்லாத குடும்பங்களுக்கு நெருக்கமான அணுகலை அளித்தது. இந்த ஆரம்ப வேலை கடந்த இரண்டு முதல் மூன்று தசாப்தங்களாக வெவ்வேறு சாதிகளின் ஆக்கிரமிப்பு முறைகளில், குறிப்பாக தலித்துகளிடையே, அதே போல் ஆண்மைக்கான பல்வேறு கட்டுமானங்கள் பற்றிய தகவல்களையும் அளித்தது. இருப்பினும், கிராமத்தின் சமூக அரசியல் மாற்றத்தின் பிரத்தியேகங்கள் குறித்து அது அதிக தகவல்களை வழங்கவில்லை.

1 திருநூர் என்பது புனைப்பெயர்.

இந்த வரம்புகளைக் குறிப்பிட்டு, கிராமத்திலும் அவர்களது குடும்பங்களிலும் அவர்கள் கண்ட மாற்றங்கள், குறிப்பாக பெண்கள் தொழில்களில் வேலைக்குச் செல்வதால் ஏற்படும் மாற்றங்கள் பற்றிய தகவல்களைச் சேகரிக்கும் நோக்கத்துடன் பல்வேறு சாதிகளைச் சேர்ந்தவர்களுடன் தொடர்ச்சியான முறைசாரா நேர்காணல்கள் நடத்தப்பட்டன. முதல் தடவை. அதேசமயம், கோவில் திருவிழாக்கள், விளையாட்டு போட்டிகள், காதல் திருமணங்கள், இளைஞர்களால் ஆண் பிணைப்பு மற்றும் பிற முக்கியமான கிராம நிகழ்வுகள் பற்றிய தகவல்களை சேகரிக்க பங்கேற்பு கண்காணிப்பு பயன்படுத்தப்பட்டது. ஆண்பால் பற்றிய மக்களின் உணர்வுகள் மற்றும் நடைமுறைகளில் உள்ள மாறுபாடுகளை வரைபடமாக்குவதற்காக, பல்வேறு சாதிகளைச் சேர்ந்த ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் மத்தியில் அரை கட்டமைக்கப்பட்ட நேர்காணல்கள் மற்றும் வழக்கு ஆய்வுகள் நடத்தப்பட்டன.

இந்த முறைகளிலிருந்து கவனம் குழு விவாதங்களிலும் பொதுவாக எங்கள் பகுப்பாய்விலும் சேர்ப்பதற்கான தனித்துவமான குழுக்களை அடையாளம் காண முடிந்தது. இந்த குழுக்கள் ஆண்மை மற்றும் வன்முறை தொடர்பான பிரச்சினைகளின் வெவ்வேறு நடைமுறைகள் மற்றும் வெளிப்பாடுகளின் அடிப்படையில் தீர்மானிக்கப்பட்டது மற்றும் முதன்மையாக சாதி மற்றும் வயது வரம்புகளில் விழுந்தன. குறிப்பாக, நான்கு ஆண் குழுக்கள் பின்வருமாறு அடையாளம் காணப்பட்டன:

1. தலித் இளைஞர்கள்: இந்த குழுவில் 15-24 வயதுக்குட்பட்ட தலித் ஆண்கள் வேலை மற்றும் வேலையில்லாமல் இருந்தனர். கிட்டத்தட்ட இந்த ஆண்கள் அனைவரும் இன்னும் திருமணமாகாதவர்கள்.

2. தலித் மூப்பர்கள்: தலித் மூப்பர்களில் 60 வயதுக்கு மேற்பட்ட ஆண்கள், முக்கியமாக விவசாயத் தொழிலாளர்கள் அடங்குவர், அவர்கள் உயர் சாதி ஆதிக்கத்தின் காலங்களில் அடிபணிந்த அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ள முடிந்தது. இந்த பிரிவில் 35 முதல் 60 வயதுடைய அடுத்த தலைமுறை தலித் ஆண்களும் அடங்குவர்.

3. தலித் அல்லாத இளைஞர்கள்: இந்த குழுவில் செட்டியார்கள், வன்னியர், யாதவர்கள், நாயக்கர்கள் போன்ற கிராமத்தில் உயர் சாதி இளைஞர்கள் இருந்தனர். அவர்கள் முக்கியமாக குடும்ப விவசாய நிலங்களை கவனித்துக்கொள்கிறார்கள். அவர்கள் முக்கியமாக திருமணமாகாதவர்கள் மற்றும் 15-24 வயதுக்குட்பட்டவர்கள்.

4. தலித் அல்லாத பெரியவர்கள்: இந்த குழுவில் 35-60 வயதுக்கு இடைப்பட்ட ஆண்களைக் கொண்டிருந்தது. பழைய தலைமுறையினர் கிராமத்தில் சாதி வரிசைகளின் அடிப்படையில் தங்கள் கடந்த கால ஆதிக்கத்தை நினைவுபடுத்த முடியும், அதே நேரத்தில் நடுத்தர வயது ஆண்கள் சமூக-பொருளாதார மாற்றத்தை விவரித்தனர். அவர்களின் இளைஞர்களைப் போலவே, இந்த ஆண்களின் வேலைவாய்ப்பும் முதன்மையாக குடும்ப நிலத்தில் விவசாய வேலைகளைக் கொண்டிருந்தது.

இதேபோல், ஆண்களின் உணர்வுகள் மற்றும் ஆண்பால் பழக்கவழக்கங்களை எதிர்ப்பது அல்லது பின்பற்றுவது ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் பெண்களின் குழுக்கள் அடையாளம் காணப்பட்டன.

பெண்கள் குழுக்கள் சாதி மற்றும் வயது, அத்துடன் வேலைவாய்ப்பு வழிகளிலும் விழுந்தன. பெண்கள் குழுக்கள் பின்வருமாறு:

1. தலித் அல்லாத உழைக்கும் பெண்கள்: 17-25 வயதுடைய இந்த பெண்கள் வெவ்வேறு உயர் சாதியைச் சேர்ந்தவர்கள். ஆய்வில் பங்கேற்றவர்கள் அனைவரும் திருமணமாகாதவர்கள், இந்த சிறுமிகளில் பெரும்பாலோர் திருமணமாகாதவர்கள் என்ற உண்மையை பிரதிபலிக்கிறது.

இந்த குழுவில் முக்கியமாக அருகிலுள்ள மருந்து தோட்டத்தில் பணிபுரிந்த சிறுமிகளும், விவசாயத் தொழிலாளர்களாக இருந்த சில சிறுமிகளும் இருந்தனர்.

2. தலித் அல்லாத பெண்கள்: இந்த குழுவில் 28 முதல் 60 வயதுடைய தலித் அல்லாத திருமணமான மற்றும் விதவை பெண்கள் அடங்குவர்.

இந்த பெண்கள் முக்கியமாக வீட்டில் வேலை செய்தனர், சிலர் குடும்ப பண்ணைகளிலும் அல்லது மற்றவர்களுக்கு விவசாயத் தொழிலாளர்களாகவும் வேலை செய்தனர்.

3. தலித் வேலை செய்யும் பெண்கள்: இந்த தலித் பெண்கள் 17-25 வயது மற்றும் திருமணமாகாதவர்கள். அனைவரும் மருந்து தோட்டத்தில் பணிபுரிந்தனர், தலித் அல்லாத பெண்கள் போலல்லாமல், யாரும் விவசாயத்தில் வேலை செய்யவில்லை.

4. தலித் பெண்கள்: இந்த குழு 35 முதல் 60 வயதுடைய தலித் பெண்களை குறிவைத்தது. இந்த குழுவில் சில விதவைகள் இருந்தபோது,​​மற்றவர்கள் திருமணமான பெண்கள், சிலர் தங்கள் வீடுகளுக்கு தலைமை தாங்கினர். வயதான பெண்கள் முதன்மையாக விவசாயத் தொழிலாளர்களாக இருந்தனர், அதே சமயம் நடுத்தர வயது பெண்கள் பலவிதமான தொழில்களில் ஈடுபட்டனர்.

களப்பணியின் இறுதி கட்டம் திருமணமான ஆண்களின் வீட்டு கணக்கெடுப்பைக் கொண்டிருந்தது. ஆரம்பத்தில், அனைவரின் பட்டியல்

கணக்கெடுப்பின் அட்டவணை 1 மாதிரி சட்டகம்:

தலித்துகள் அல்லாத தலித்துகள் அல்லாதவர்கள் மொத்தம்

மொத்த ஆண்களின் எண்ணிக்கை 872 384 1286

திருமணமான ஆண்களின் எண்ணிக்கை 369 189 558

திருமணமான ஆண்களின் மாதிரி எண் 157 78 235

திருமணமான ஆண்களில்% 42.54 41.26 42.11 மாதிரி

கிராமத்தில் பொருத்தமான பதிலளித்த குடும்பங்கள் ஒரு பக்க கேள்வித்தாளைப் பயன்படுத்தி கூடியிருந்தன.

கேள்வித்தாள் மூலம், அடிப்படை புள்ளிவிவர விவரங்கள் மற்றும் வீட்டு உறுப்பினர்களின் ஆக்கிரமிப்பு ஆகியவை சேகரிக்கப்பட்டு ஆய்வு மக்கள்தொகையின் சுயவிவரத்தை வழங்கின.

ஆண்பால் பற்றிய கருத்துக்கள் மற்றும் நடைமுறைகள் மற்றும் வீட்டு வன்முறையின் தீவிரம் மற்றும் தீவிரம் பற்றிய விரிவான கேள்வித்தாள் கிராமத்தில் திருமணமான 235 ஆண்களின் சீரற்ற மாதிரிக்கு வழங்கப்பட்டது.

கூடுதலாக, தலித் மற்றும் தலித் அல்லாத ஆண்களைப் பிடிக்க மாதிரி சாதியால் வகைப்படுத்தப்பட்டது.

ஆய்வு தளம்

திருநூர் கிராமம் என்ற ஆய்வு தளம் தமிழ்நாட்டின் செங்கல்பட்டு மாவட்டத்தில் உள்ளது. திருனூரில் வசிப்பவர்கள் சாதியை அடிப்படையாகக் கொண்ட இரண்டு முக்கிய பகுதிகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

ஒரு பகுதி தலித்துகள் வசிக்கும் தெருக்களைக் குறிக்கும் ‘காலனி’. இது ஒரு பெரிய, விரிவடையும் பகுதி, அதிக புரம்போக் ஆக்கிரமிப்புடன், (அதாவது, பொதுவான நிலங்கள்). தலித் மக்கள் முக்கியமாக பரையர்களால் ஆனவர்கள். மற்ற பிரிவு முதலியர்கள், செட்டியார்கள், அச்சாரிகள், மற்றும் யாதவர்கள் (கோனார்கள்) உட்பட மற்ற அனைத்து சாதிகளும் வாழும் ‘ஓர்’ ஆகும். இரண்டு கிராமப் பிரிவுகளுக்கு இடையில் ஒரு தெருவில் வசிக்கும் ‘பழங்குடி’ வம்சாவளியைச் சேர்ந்த வெட்டாய் நாயக்கரும் உள்ளனர்.

பாரம்பரியமாக, திருநூர் ஒரு ஜமீன்தாரி கிராமமாக இருந்தது, இது விவசாயத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. "ஜமீன்தாரி" என்ற சொல் ஜமீன்தார்களைக் குறிக்கிறது, இது கிராமத்திலிருந்து வெகு தொலைவில் வாழ்ந்த நில உரிமையாளர்களின் உயர் சாதிக் குழுவாகும், மேலும் நிலத்தை மற்றொரு உயர் சாதிக் குழுவான முதலியர்களுக்கு வாடகைக்கு எடுத்தது. கீழ் சாதியினர் விவசாயத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் முதலியர்களின் துணைவர்கள், தலித்துகள் விவசாயத் தொழிலாளர்கள்.

ஜமீன்தாரியை ஒழிப்பது ஜமீன்தார்களின் ஆட்சியை ப்ராக்ஸி மூலம் முடிவுக்குக் கொண்டுவந்தது. நேரடி குத்தகைதாரர்கள், முதலியர்கள், ஜமீன்தார்களுக்கு ஒரு சிறிய தொகையை தங்கள் நிலத்திற்கான டோக்கன் விலையாக செலுத்துவதன் மூலமோ அல்லது ஆக்கிரமிப்பு உரிமைகளை கோருவதன் மூலமோ நில உரிமையாளர்களாக மாறினர். தாழ்த்தப்பட்ட சாதி ஆண்கள் முதலியர்களின் குத்தகைதாரர்களாகவோ அல்லது விவசாயத் தொழிலாளர்களாகவோ தொடர்ந்தனர்.

திருநூரின் முக்கிய நகரமான சென்னைக்கு அருகாமையில் இருப்பதால் சமீபத்திய ஆண்டுகளில் விவசாயத்திலிருந்து தொழிலுக்கு மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது. முன்னர் கிராமப்புற நிலப்பரப்பின் ஒரு பகுதியாக இருந்த திருநூர், இப்போது எப்போதும் விரிவடைந்துவரும் நகர்ப்புறத்திற்கு உழைப்பையும் நிலத்தையும் வழங்குகிறது. பல திருநூர் குடியிருப்பாளர்கள் தினமும் நகரத்தில் வேலைக்குச் செல்கின்றனர், மேலும் நகரத்திலிருந்து தொழில்கள் நகர்வதால் திருனூர் தானே தொழில்மயமாக்கப்பட்டு வருகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, 1990 களின் முற்பகுதியில், சுமார் 50 மருந்து உற்பத்தி அலகுகளைக் கொண்ட ஒரு தொழில்துறை தோட்டம் திருநூருக்கு அருகில் அரசுக்கு சொந்தமான தொழில்துறை ஊக்குவிப்பு அமைப்பால் கட்டப்பட்டது. ஆடை மற்றும் தோல் உற்பத்தியாளர்களின் எண்ணிக்கையும் இப்பகுதியில் அதிகரித்துள்ளது, குறிப்பாக தமிழகத்தின் சமீபத்திய ஆடை மற்றும் தோல் ஏற்றுமதியில் ஏற்றம் ஏற்பட்ட பின்னர். மென்பொருள் மற்றும் வேதியியல் போன்ற பல புதிய தொழில்களும் இப்பகுதியில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. 

விவசாயத்திலிருந்து தொழிலுக்கு இந்த மாற்றம் வேலைவாய்ப்பில் பெரும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. புதிய தொழில்களில் உள்வாங்கக்கூடிய திறமையற்ற தொழிலாளர்களின் எண்ணிக்கை திறமையான தொழிலாளர்களைக் காட்டிலும் மிகக் குறைவாக இருந்தாலும், புதிய வேலைகளின் எண்ணிக்கையானது சுற்றியுள்ள கிராமங்களைச் சேர்ந்த கணிசமான தொழிலாளர்களுக்கு, குறிப்பாக குறைந்த ஊதியப் பிரிவுகளில் வேலைவாய்ப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது. . தொழில்துறை தொழிலாளர்களுக்கு நிலவும் வேலை நிலைமைகள் கட்டுப்பாடற்றவை, இதனால் தொழிலாளர்கள் தவறான நிலைமைகளுக்கு ஆளாக நேரிடும். ஆயினும்கூட, தொழில்துறை வேலைகளின் நேர்மறையான உணர்வுகள் முன்னாள் விவசாய தொழிலாளர் சக்தியின் பெரும்பகுதியைக் களைந்துவிட்டன. முக்கியமாக, தொழில்கள் அனைத்து சாதிகளிலிருந்தும், ஆண்களிடமிருந்தும் ஏராளமான பெண்களைப் பயன்படுத்துகின்றன. மேலும், சில தொழில்கள் குறிப்பாக முதன்முறையாக தொழில்துறை வேலைவாய்ப்பைப் பெறும் பெண் தொழிலாளர்களை குறிவைக்கின்றன. உதாரணமாக, மருந்து தோட்டமானது சுற்றியுள்ள கிராமங்களைச் சேர்ந்த சுமார் 3000 பெண்களைப் பயன்படுத்துகிறது.

குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்களுடன் சில விவசாயங்கள் இப்பகுதியில் வாழ்கின்றன. தொழில்துறையை நோக்கி தொழிலாளர்கள் மாறுவதால் விவசாயத் தொழிலாளர்கள் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டுள்ளது, எனவே விவசாய ஊதியத்தில் அதிகரிப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. இதையொட்டி, இந்த ஊதிய உயர்வு விவசாயத்தை கூலித் தொழிலாளர்களுடன் பொருளாதாரமற்றதாக ஆக்கியுள்ளது, மேலும் ஏராளமான நிலங்கள் சாகுபடி செய்யப்படவில்லை. அதேசமயம், நிலத்திற்கான அதிகரித்த சந்தை மதிப்பு, புதிய தொழில்துறை பயன்பாடுகளின் காரணமாக, லாபகரமான விற்பனை நடைமுறைக்கு வரும் வரை நில உரிமையாளர்களை நில தரிசு நிலத்தை விட்டு வெளியேற ஊக்குவித்தது. எனவே, விவசாய ஊதியங்கள் அதிகமாக இருந்தாலும், விவசாய வேலைவாய்ப்பு வழக்கமான அடிப்படையில் உறுதியளிக்கவில்லை. திருனூரில் ஒட்டுமொத்த விவசாய சாரா பயன்பாட்டிற்கு (அதாவது தரிசு அல்லது தொழில்துறை) நிலம் வழக்கத்திற்கு மாறாக அதிகமாக உள்ளது, மொத்த பரப்பளவில் சுமார் ஐந்தில் இரண்டு பங்கு, மற்றும் அதிகரித்து வருகிறது. ஒரு குடியிருப்பாளர் கூறியது போல், "திருநூர் இன்று சென்னை போன்ற ஒரு கிராமமோ நகரமோ அல்ல, ஆனால் எங்கோ ஒரு இடத்தில் உள்ளது."

இன்னும் சாகுபடி செய்யப்படும் நிலம் மிகவும் தீவிரமாக பயிரிடப்படவில்லை, பெரும்பாலும் நீர்ப்பாசன வரம்புகள் காரணமாக. தென்மேற்கு பருவமழை அல்லது சம்பா பருவத்தில் மழை பெய்யும். பருவமழையின் போது, ​​பயிர்கள் இயற்கையாகவே பாசனம் செய்யப்படுகின்றன, மேலும் எதிர்கால நீர்ப்பாசனத்திற்கான மழையிலிருந்து தண்ணீர் தொட்டிகளில் சேமிக்கப்படுகிறது. இருப்பினும், நீடித்த தொட்டிகளின் நீண்டகால புறக்கணிப்பு மற்றும் பரவலான அத்துமீறல் காரணமாக சேமிப்பு திறன் குறைந்துள்ளது. இந்த நிலைமை பருவமழையின் போது மட்டுமே ஒரு நெல் பயிரை பயிரிடுவதன் மூலம் சிறுதொழில்களின் ஆதிக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. கூடுதலாக, விவசாயத்தில் தொடர்ந்து பணியாற்றும் தொழிலாளர் சக்தி முதன்மையாக ஒப்பீட்டளவில் பழைய தலைமுறையினரைக் கொண்டுள்ளது, இளைய தலைமுறையினர் தொழில்துறை வேலைகளை மேற்கொள்கின்றனர்.

ஆண்பால் கட்டுமானங்கள் மற்றும் நடைமுறைகள் -தலி ஆண்மை

திருனூரில் தலித்துகளின் பாத்திரங்கள் தொழில்மயமாக்கலுடன் மாறியுள்ளதால், அவர்களின் ஆண்பால் அடையாளமும் உள்ளது. இந்த மாற்றத்தை தலித் இளைஞர்கள் மற்றும் பெரியவர்களின் தொழில் முறைகளில் உள்ள வேறுபாட்டில் காணலாம். தொழில்துறையில் பெரிய மாற்றத்திற்கு முன்னர் வயது வந்த மூத்த தலித்துகள், விவசாயத் தொழிலாளர்களுடன் தங்களை நெருக்கமாக அடையாளம் காட்டுகிறார்கள். தலித் ஆண்மைக்கான படம் காலையில் அதிகாலையில் தங்கள் முடலியர் எஜமானர்களின் வீடுகளுக்குச் செல்லும் இடுப்புகளில் ஆண்கள் இருந்த கடந்த காலத்தை அவர்கள் தெளிவாக நினைவில் வைத்திருக்கிறார்கள்.

அங்கு சென்றதும், தலித் ஆண்கள் நாள் முழுவதும் உழைப்பார்கள், மாட்டு சாணம் சேகரிப்பது, கால்நடைகளை மேய்ப்பது, மற்றும் தவறுகளை இயக்குவது, இவை அனைத்தும் தங்கள் எஜமானர்களின் மேற்பார்வையில் இருக்கும்.

இந்த நேரத்தில், அவர்களின் எஜமானர்கள் காலையிலும் நண்பகலிலும் அவர்களுக்கு உணவளித்தனர். அவர்களுக்கு தீண்டத்தகாத தன்மை மற்றும் அடிபணிந்த ஆண்மை ஆகியவை வலிமையாக மீண்டும் வலியுறுத்தப்பட்டன. 55 வயதான ஒரு மூத்த தலித் மனிதன் விளக்கமளித்தபடி,

நாங்கள் வைத்திருந்த பனை-இலைக் கோப்பைகளில் அவர்கள் உயரத்திலிருந்து கொடூரத்தை ஊற்றினர். எங்களிடம் வைத்திருந்த கோப்பைகளைத் தொடாமல் கொடூரத்தை ஊற்றினாலும், அவர்கள் பாத்திரங்களை நேராக உள்ளே அழைத்துச் செல்ல மாட்டார்கள்.

அவர்கள் அதை வெளியே வைத்து, அதை சாணத்தால் துவைத்து, சுத்திகரித்து, அப்போதுதான் பாத்திரங்களை உள்ளே எடுத்துச் செல்வார்கள்.

பல பழைய தலித்துகளுக்கு, கடந்த கால நினைவுகள் முதன்மையாக இழப்பு மற்றும் அவமானம்.

 அடுத்த தலைமுறை தலித் மூப்பர்களுக்கு (வயது 35-55), அவர்களின் ஆண்பால் அடையாளம் உயர் சாதி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்துப் போட்டியிடுவதை மையமாகக் கொண்டிருந்தது, முதன்மையாக முதலியர்களுக்காக வேலை செய்வதை நிறுத்துவதன் மூலமும், நிலத்தின் நேரடி அணுகல் மற்றும் உரிமையைப் பெறுவதன் மூலமும். பல தலித்துகள் முதலியர்களிடமிருந்து பங்குதாரர்களாக நிலத்தை வாடகைக்கு எடுக்கத் தொடங்கினர், அதே நேரத்தில் தங்கள் குடும்ப வருமானத்தை பண்ணை அல்லாத வேலைவாய்ப்புடன் கூடுதலாக வழங்கினர்.

காலப்போக்கில் அவர்கள் மற்ற சாதியினரிடமிருந்து நிலம் வாங்க முடிந்தது. அவர்கள் பொதுவான பகுதிகளை ஆக்கிரமித்து நிலத்தை அணுகினர். இன்று, பல பெரிய தலித் நிலங்கள் இல்லாத நிலையில், நிலம் கிடைக்காத சில தலித்துகள் உள்ளனர். இதே காலகட்டத்தில், பெரும்பாலான முதலியர்கள் திருநூரை விட்டு வெளியேறி, முதலில் தங்கள் நிலங்களை தலித்துகளுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் வாடகைக்கு எடுத்து, காலப்போக்கில் தங்கள் நிலங்களை பார்சல்களில் விற்றனர்.

இருப்பினும், தலித்துகளைப் பொறுத்தவரை, பழைய சமூக கட்டமைப்பும் விவசாயத்திற்கு அதன் முக்கியத்துவமும் தொடர்ந்து கீழ்ப்படிதலையும், ஆதிக்க உயர் சாதி ஆண்மைக்கு எதிராக போட்டியிட ஆண் சக்தியின் பற்றாக்குறையையும் குறிக்கிறது. சமூக நிலையை உயர்த்துவதற்கான ஒரு முக்கிய குறிகாட்டியாக நிலத்தை சொந்தமாக வைத்திருப்பதையும் வளர்ப்பதையும் பெற்றோர்கள் கருதினாலும், தலித் இளைஞர்கள் நிலம் வரை எப்படி என்று தெரியவில்லை என்று கூறி பெருமிதம் கொள்கிறார்கள். உதாரணமாக, 45 வயதான நடுத்தர வயது தலித் ஒருவர் இவ்வாறு குறிப்பிட்டார்,

இந்த நாட்களில் [தலித்] ஆண்கள் நில உரிமையாளர்களுக்கு (உயர் சாதி) வேலை செய்வதில்லை. அவர்கள் பெற்றோரை வேலை செய்ய அனுமதிக்க மாட்டார்கள். அவர்கள் அரசாங்கத்தில் வேலைக்குச் செல்கிறார்கள், அலதூர் நிறுவனங்களில், மகாபலிபுரத்தில் சிற்பம், கட்டுமானப் பணிகள், சாலைகள் இடுவது போன்றவை. இதன் காரணமாக அவர்கள் இனி அடிமைகளாக இல்லாமல் சுதந்திரமாக வாழ்கிறார்கள்.

ஆகவே, இன்றைய தலித் இளைஞர்களுக்கு, அவர்களின் ஆண்பால் அடையாளம் கடந்த கால அமைப்பிலிருந்து தங்களை விடுவித்து, விவசாயத்திற்கு வெளியே வருமானத்தைப் பெறுவதோடு பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.

விவசாயப் பணிகளில் அவர்களின் உறவினர் வெறுப்பு, கணக்கெடுப்பில் 75 சதவிகித தலித்துகள், 94 சதவிகித தலித்துகள் அல்லாதவர்களுடன் ஒப்பிடும்போது, ​​பண்ணை வேலைவாய்ப்பு பணம் சம்பாதிப்பதற்கான ஒரு வழியாக இருக்கக்கூடும் என்று ஒப்புக் கொண்டனர். மேலும், தலித் இளைஞர்கள் சமூகத்தில் புதிய ஆதிக்கக் குழு என்று தங்களை நிரூபிப்பதன் மூலம் தங்களை தங்கள் தந்தையிடமிருந்தும் தாத்தாக்களின் அடிபணிந்த வரலாற்றிலிருந்தும் பிரிக்க உழைக்கிறார்கள். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தலித் இளைஞர்கள் மேலதிக சாதி முதலியர்களின் முன்னர் ஆதிக்கம் செலுத்திய ஆண்மைக்கு சவால் விடுப்பதன் மூலம் மேலாதிக்க ஆண்மைக்கான கட்டமைப்பை மறுவரையறை செய்ய முயற்சிக்கின்றனர்.

தலித் இளைஞர்கள் தங்களது புதிதாக ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஆண்மை மற்றும் கடந்தகால தலித் அடிபணியலில் இருந்து பிரிந்து செல்வதை உறுதிப்படுத்தும் ஒரு முக்கிய வழி அவர்களின் தோற்றத்தின் மூலம். தோடிஸ் மற்றும் லுங்கிஸ் மற்றும் தாத்தாக்கள் மட்டுமே அணிந்திருக்கும் தங்கள் தந்தையிடமிருந்து வித்தியாசமாக தங்கள் ஆளுமையை குறிக்க அவர்கள் ஜீன்ஸ், டீ ஷர்ட்கள், தொப்பிகள் மற்றும் காலணிகளை அணிந்து கொள்கிறார்கள். அவர்களின் ஆடை தவிர, அவர்கள் உடலமைப்பை உணர்ந்தவர்களாகவும், டிரிம் மற்றும் ஃபிட் உடல்களை பராமரிக்கவும் கவனித்துக்கொள்கிறார்கள். அவர்கள் உடல் கட்டும் பயிற்சிகளை தவறாமல் செய்கிறார்கள் மற்றும் விளையாட்டுகளில் மிகுந்த ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள்.

அவர்களைப் பொறுத்தவரை, ஒரு சிறந்த மனிதர், நன்கு கட்டப்பட்ட உடலும் நல்ல உடலமைப்பும் கொண்ட ஒருவர்.

தலித் இளைஞர்களும் புகையிலை புகைப்பதன் மூலமும், மதுபானம் குடிப்பதன் மூலமும் தங்கள் ஆண் அடையாளத்தை மறுவரையறை செய்துள்ளனர். தலித் மூப்பர்கள் மது அருந்தியதோடு புகைபிடித்தாலும், இந்த பழக்கவழக்கங்கள் ஆண்மையைக் காட்டவில்லை. வயதான தலித் ஆண்கள் எப்போதும் இருக்கிறார்கள் என்பதிலிருந்து இது தெளிவாகிறது 

குடிப்பதற்கு ஒரு புத்திசாலித்தனமான / ஒதுங்கிய இடத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தார். கூடுதலாக, வயதான தலித் பெண்களும் அதை அனுபவித்தனர்

மது அருந்துவதில் ஆண்களாக இடம். 65 வயதான தலித் மனிதர் கூறியது போல், முந்தைய காலங்களில் குடிப்பழக்கம் இருந்தது

ஒரு விவேகமான செயலாகவும், வீரம் காட்டப்படக்கூடாது, குறிப்பாக உயர் சாதி ஆண்களுக்கு முன்னால், இது உயர் சாதி ஆண் சக்திக்கு காட்டப்படும் அவமதிப்பு என்று கருதப்படலாம். அவர்களில் சிலர் ஒரு சிறந்த மனிதர் எந்தவொரு 'கெட்ட பழக்கங்களையும்' (எ.கா., புகைபிடித்தல் மற்றும் குடிப்பழக்கம்) கொண்டிருக்கக்கூடாது என்று நினைக்கிறார்கள், ஆனால் அதே நேரத்தில் தங்கள் கிராமத்தில் உள்ள ஆண்கள் மதிக்கப்படுகிறார்கள், அடையாளம் காணப்பட்டால் மட்டுமே அஞ்சப்படுவார்கள் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள் அந்த 'கெட்ட பழக்கங்களுடன்'. மேலதிகாரிகள் மற்றும் பெரியவர்களுக்கு முன்னால் மது அருந்துவதும் புகைப்பதும் தலித் இளைஞர்களால் தைரியத்தின் அடையாளமாகவும் சமூக விதிமுறைகளை மீறுவதாகவும் கருதப்படுகிறது. சமூக விதிமுறைகளை மீறுவது தைரியத்தை வெளிப்படுத்துவதற்கான ஒரு அடையாளமாகும் என்று தலித் ஆண்களில் 41 சதவீதம் பேர் ஒப்புக்கொண்டதை இங்கே கவனிக்க வேண்டியது அவசியம்.

வேலை மற்றும் தொழில் குறித்த தலித் இளைஞர்களின் அணுகுமுறை மிகுந்த ஆர்வமின்மையால் குறிக்கப்படுகிறது, அத்துடன் விவசாயத்தின் மீது ஒரு குறிப்பிட்ட வெறுப்பும் உள்ளது. அவர்கள் ஒரு படிநிலை நவீன உற்பத்தி முறையை எதிர்க்கிறார்கள் (பொருத்த முடியவில்லை). வேலையில் மேற்பார்வை பெறுவது அவர்களுக்கு அவமதிப்பு மற்றும் வெறுப்பு. இளைஞர்களால் மேற்பார்வையாளர்களை உடல் ரீதியாக தாக்கிய சம்பவங்கள் ஏராளமானவை, மேலும் தலித் இளைஞர்கள் நிறுவனங்களிலிருந்து திருடிய சம்பவங்களும் உள்ளன. இந்த நிகழ்வு அளவு தரவுகளில் போதுமான அளவில் பிரதிபலிக்கிறது. பதிலடி என்பது அவர்களின் ஆண்பால் கண்ணியத்தின் அடையாளமாகும் என்பதை ஏறக்குறைய 76 சதவீத தலித் ஆண்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். ஒப்பிடுகையில், தலித் அல்லாத ஆண்களில் 55 சதவீதம் பேர் இதை ஒப்புக் கொண்டனர். மேலும், வேலைகள் இல்லாதவர்கள் கூட தங்களுக்குத் தேவைப்படும் போது பணம் சம்பாதிக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கை உள்ளது. மேலும், அவற்றின் விருப்பங்கள் பூட்லெக்கிங் அல்லது பிற சட்டவிரோத செயல்பாடுகளை விலக்கவில்லை.

முடிந்தவரை, அளவு கணக்கெடுப்பு இந்த அவதானிப்புகளை உறுதிப்படுத்துகிறது. உடல் தோற்றம் சுமார் 95 சதவிகித தலித் ஆண்களுக்கு ஆண்மைக்கான ஒரு முக்கிய அடையாளமாகும், அதேசமயம் தலித் அல்லாத ஆண்களில் 73 சதவிகிதத்தினர் மட்டுமே இந்த பார்வைக்கு குழுசேர்ந்துள்ளனர். இந்த இரண்டு சாதிக் குழுக்களுக்கிடையிலான ஆண்மைக்கான அடையாளமாக உடல் தோற்றத்தின் கருத்தின் கடுமையான வேறுபாடு பிரிக்கப்படாத மட்டத்தில்கூட காணப்படுகிறது. உடலமைப்பு, உடல் வலிமை, முக முடி, பாணி, உடை (அவர் அணிந்திருப்பது) ஆண்மைக்கான அடையாளங்களாக தலித்துகள் அதிக அளவு ஒப்பந்தத்தை தெரிவித்துள்ளனர்.

 இந்த குணாதிசயங்களுக்குள், உடல் வலிமை மற்றும் உடை ஆகியவை தலித் ஆண்களிடையே மிக உயர்ந்த உடன்பாட்டை ஈர்த்த இரண்டு கருத்துக்கள். மறுபுறம், தலித் அல்லாத ஆண்கள், பாணி (சுமார் 50 சதவிகிதம்) மற்றும் அவர்கள் அணியும் (66 சதவிகிதம்) ஆண்மைக்கான முக்கிய குறிப்பான்கள் என்று மிகக் குறைந்த அளவிலான உடன்பாட்டைக் கொண்டுள்ளனர். இதேபோல், உடலமைப்பு ஒரு ஆண்பால் பண்பு - 88 சதவிகிதம் என்ற கருத்தின் மீது தலித்துகளுக்கிடையேயான ஒப்பந்த நிலை, தலித்துகள் அல்லாதவர்களிடையே 69 சதவீத ஒப்பந்த அளவை விட மிக அதிகம். உடலமைப்பு என்பது தலித்துகளிடையே ஆண்மைக்கான மற்றொரு முக்கியமான கருத்தாகும் (63 சதவீத ஒப்பந்தம்).

தலித்துகளை விட (58 சதவிகித ஒப்பந்தம்) தலித் அல்லாத ஆண்களின் (36 சதவிகித ஒப்பந்தம்) ஆண்பால் கருத்துக்களுக்கு விளையாட்டில் பங்கேற்பது மிகவும் முக்கியமானது.

தலித் இளைஞர்களைப் பொறுத்தவரை, ஒரு பெண்ணைக் காதலிப்பது மற்றும் பெண்ணின் இதயத்தை வெல்வது ஆகியவை வெற்றிகரமான ஆண்மைக்கு இன்றியமையாத அம்சமாகும். குறிப்பாக, கிராமத்தில் நிலவும் குறிப்பிட்ட சாதி இயக்கவியலில், தலித் இளைஞர்கள் உயர் சாதி சிறுமிகளை தங்கள் ஆண்மைக்கு ஒரு பெரிய சவாலாக கருதுவதை உணர்கிறார்கள், மேலும் அவர்கள் உயர் சாதி சிறுமிகளை காதலித்து திருமணம் செய்து கொள்ள முடிந்தால் அது ஒரு வெற்றியாக கருதுகின்றனர். மேலும், தலித் இளைஞர்கள் மற்ற ஆண்களிடமிருந்து தங்களை வேறுபடுத்திக் காட்டுவதற்கான ஒரு முக்கிய வழி, குட்டி சண்டைகள் முதல் உயர் சாதி சிறுமிகளுக்கு பாலியல் துன்புறுத்தல் வரை பல்வேறு வகையான வன்முறைகளில் ஈடுபடுவதன் மூலம்.

உயர் சாதி சிறுமிகளைத் துன்புறுத்துவதைத் தவிர, எதிரிகளின் மனதில் பயங்கரத்தைத் தாக்கும் முயற்சிகள் அவர்களின் வன்முறை நடவடிக்கைகளின் மையத்தில் இருப்பதாகத் தெரிகிறது. பல தலித் இளைஞர்கள் வன்முறையை ஆண்மைக்கு ஒரு முக்கிய அம்சமாகக் கருதவில்லை என்றாலும், வன்முறை ஆண்கள் மட்டுமே மதிக்கப்படுகிறார்கள், அஞ்சப்படுகிறார்கள் என்றும் ஒரு ஆண் வன்முறையாளராக எதிர்பார்க்கப்படுவதாகவும் அவர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். தங்கள் சொந்த குடும்பத்திலோ அல்லது கிராமத்திலோ உள்ள பெரியவர்கள் தங்கள் செயல்பாடுகளைப் பற்றி என்ன நினைப்பார்கள் என்று அவர்கள் அதிகம் கவலைப்படுவதில்லை. தலித் இளைஞர்களின் இந்த பண்புகளில் பல தலித் பெரியவர்களால் கோபப்படுகின்றன. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், ஒரு சமூகமாக தலித்துகளின் ஒட்டுமொத்த உயர்வு இருந்தபோதிலும், தலித் இளைஞர்கள்தான் அதிகாரத்தின் சில ஆண் கருத்துக்களை மீண்டும் உருவாக்கி கிராமத்தில் புதிய ஆண்மைக்கு பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியுள்ளனர்.

தலித் அல்லாத ஆண்கள்: அடிபணிந்த ஆண்மை?

தலித் அல்லாத பெரியவர்கள் தலித் கூற்றை முன்வைக்க வேண்டும் என்பதில் சமரசம் செய்யப்படுவதாக தெரிகிறது. அவர்கள் புகார் செய்ய எந்த வழிகளும் இல்லை, மேலும் தலித் ஆண்களுடன் மோதலைத் தூண்டுவதற்கு பயப்படுகிறார்கள். ஒருவேளை இதன் வெளிப்பாடாக, தலித் அல்லாத ஆண்களில் எண்பத்து மூன்று சதவீதம் பேர் எளிதில் கோபப்படுவதில்லை என்றும் அவர்களில் கிட்டத்தட்ட 64 சதவீதம் பேர் மற்ற ஆண்களுடன் சண்டையிடுவதில்லை என்றும் கூறுகிறார்கள். கிட்டத்தட்ட 97 சதவிகிதத்தினர் - தங்களுக்கு உதவி தேவைப்படும்போது உதவி கேட்கிறார்கள் என்று கூறுகிறார்கள். அவர்களின் மனநிலையின் மற்றொரு குறிகாட்டியாக, அவர்களில் 46 சதவீதம் பேர் மட்டுமே பொறுமையற்றவர்கள் என்று கூறியுள்ளனர்; பதிலடி கொடுப்பது அவர்களின் ஆண்பால் க ity ரவத்தின் அடையாளமாகும் என்று தலித் அல்லாத ஆண்களில் 55 சதவீதம் பேர் மட்டுமே ஒப்புக்கொண்டனர், 76 சதவீத தலித் ஆண்கள்.

இதேபோல், அவர்களில் 71 சதவிகிதத்தினர் மட்டுமே 90 சதவீத தலித் ஆண்களுடன் ஒப்பிடும்போது தங்களுக்கு வேண்டியதைப் பெறுவதற்கான அபாயத்தை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள்.

தலித் அல்லாத இளைஞர்களிடமிருந்து ஒருவர் பெறும் பொதுவான எண்ணம் ஒரு சிறிய இயக்கி, மோசமான கல்வி சாதனைகள் மற்றும் வரையறுக்கப்பட்ட வாய்ப்புகள். பிற தொழில்களுக்கான விருப்பம் இருந்தபோதிலும், பெரும்பாலானவை குடும்ப விவசாய நிலங்களை கவனித்துக்கொள்வதற்கான கடமையால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன.

தலித்துகள் அல்லாதவர்களின் சாதி அடையாளம் இப்போது ஒரு பொறுப்பாகும். ஒருபுறம் அவர்கள் தங்கள் சாதியின் பாரம்பரிய சலுகைகளை அனுபவிக்க முடியாது, மறுபுறம், சாதி மரியாதை என்ற கருத்து இலவச இயக்கம் தடுக்கிறது. இதன் விளைவாக, அவர்கள் மரியாதைக்குரிய ஒரு கருத்தை கொண்டு வருவதாகத் தெரிகிறது, இது விவசாயத்திற்கு வெளியே வேலை செய்வதைத் தடுக்கிறது. இந்த இக்கட்டான நிலையை 20 வயது முதலியர் இளைஞர் ஒருவர் வெளிப்படுத்தினார்:

நிறுவனங்கள் மற்றும் நிறுவனங்களில் தலித் இளைஞர்கள் எந்த வேலையும் எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். அவர்கள் நன்றாக ஆடை அணிந்து தங்கள் பணியிடத்திற்குச் செல்கிறார்கள் their தங்கள் ஆடையை மாற்றிக்கொண்டு துடைக்கிறார்கள் அல்லது சுத்தமாக இருக்கிறார்கள் - பின்னர் அவர்கள் கண்ணியமான உடையை மாற்றிக்கொண்டு வெளியே வருகிறார்கள். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவர் ஒரு துப்புரவாளராக இருக்கலாம், ஆனால் அவர் தொழிற்சாலை அல்லது அலுவலகத்தில் பணிபுரிகிறார் என்ற தோற்றத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். ஆனால் தலித் அல்லாத சிறுவன் துடைப்பதை எடுக்க முடியாது. அவர் அடிமைத்தனமான இயற்கையின் வேலையை எடுக்க முடியாது.

தலித்துகள் அல்லாதவர்களின் சலுகைகள் இழப்பு அளவு தரவுகளிலிருந்து தெளிவாக வெளிப்படுகிறது. அவர்களில் 59 சதவீதம் பேர் மட்டுமே தலித்துகளுக்கு 83 சதவீத ஒப்பந்த மட்டத்துடன் ஒப்பிடும்போது முடிவெடுப்பவர் என்பது மனிதனின் பாக்கியம் என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறார். இதேபோல், தலித் அல்லாத ஆண்களில் 65 சதவிகிதத்தினர் மட்டுமே தாங்கள் சென்று தாங்கள் விரும்பியதைச் செய்ய முடியும் என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறார்கள், அதே நேரத்தில் 75 சதவீத தலித் ஆண்கள் இந்த கருத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள்.

தலித் அல்லாத இளைஞர்கள் தொடர்ந்து வரவிருக்கும் தலித் இளைஞர்களுடன் ஒப்பிடப்படுகிறார்கள். ஒரு இளம் தலித் அல்லாத பெண் தலித் இளைஞர்கள் மிகவும் புத்திசாலி, நன்றாக ஆடை அணிந்துள்ளனர் என்று குறிப்பிட்டார், மற்றொரு தலித் அல்லாத பெண் தனது கணவரை பேன்ட், டி-ஷர்ட் மற்றும் பெல்ட் அணிந்திருப்பதாக வற்புறுத்துவதாகவும், இப்போது தலித் அல்லாத ஆண்கள் முயற்சி செய்கிறார்கள் என்று கருத்து தெரிவித்தார். 'மற்றவர்களிடமிருந்து' கற்றுக்கொள்ள. சுருக்கமாக, தலித் இளைஞர்கள் தலித் அல்லாதவர்கள் இணங்க வேண்டிய முன்மாதிரியை வழங்குகிறார்கள். நொண்டலிட்டுகளும் காதலிக்கிறார்கள், ஆனால் தலித் இளைஞர்களைப் போலவே காதல் செய்வதாகத் தெரியவில்லை. அவர்கள் பெற்றோரின் விருப்பப்படி ஒருவரை திருமணம் செய்து கொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம்.

தலித் அல்லாத ஆண்களுக்கு, பெண்களின் பாதுகாவலரின் பங்கு அவர்களின் ஆண்மை கட்டமைப்பிற்கு குறிப்பாக முக்கியமானது.

திருனூரின் தலித் அல்லாத சமூகங்களில், ஆண்கள் தங்களை அல்லது தங்கள் பெண்களைப் பாதுகாக்கும் திறன் குறைவாக உள்ளது. நாம் முன்பே குறிப்பிட்டது போல, தலித் இளைஞர்கள் தலித் அல்லாத பெண்களை கிண்டல் செய்கிறார்கள், துன்புறுத்துகிறார்கள்

இந்தியாவில் குடும்ப வன்முறை: உத்திகளை ஆராய்தல், உரையாடலை ஊக்குவித்தல்

இதனுடன். தலித்துகள் அல்லாத இளைஞர்கள் தலித்துகளின் மிரட்டல் காரணமாக இலட்சிய ஆண்மைக்கான தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய முடியாவிட்டாலும், அவர்கள் ஆண்மைக்கான முக்கிய அம்சமாக கருதுகின்றனர். உதாரணமாக, 20 வயதான முதலியர் இளைஞர் ஒருவர், “மரியாதை என்பது ஒரு மனிதனுக்கு மிக முக்கியமான விஷயம். அவர் அதை இழந்தால், வாழ்வதில் என்ன பயன். என் சகோதரிகள் என் கட்டுப்பாட்டில் வாழ வேண்டும் என்பதே எனது விருப்பம். ”

தலித் மற்றும் தலித் அல்லாத இளைஞர்களின் மாறுபட்ட அணுகுமுறைகள் மற்றும் ஆண்பால் ஆகியவை அந்தந்த பாடநெறி நடவடிக்கைகளால் நன்கு குறிப்பிடப்படுகின்றன, அவை இரு குழுக்களும் தங்கள் வாழ்க்கை முறையின் மைய அங்கமாக கருதுகின்றன.

தலித் இளைஞர்கள் பள்ளி மைதானத்தை காலையிலும் மாலையிலும் கைப்பந்து விளையாட பயன்படுத்துகிறார்கள். அவர்கள் வழக்கமாக தங்களை இரண்டு அணிகளாகப் பிரித்து, முக்கிய வீரர்கள் அரிதாகவே அணிகளை மாற்றுகிறார்கள். மாவட்ட மற்றும் மாநில அளவிலான போட்டிகளில் வெற்றி பெறுவதற்கான அவர்களின் முயற்சிகளில் அவர்கள் விளையாட்டோடு இணைக்கும் தீவிரம் தெளிவாகிறது. தலித் இளைஞர்கள் அணி விளையாட்டை மேம்படுத்துவதில் கவனம் செலுத்துவது மட்டுமல்லாமல், கிராமம் மற்றும் பிராந்திய சமூகத்தின் முன் தங்களை நிரூபிப்பதில் சிறப்பு பெருமை கொள்கிறார்கள்.

தலித் அல்லாத இளைஞர்கள், மறுபுறம், விளையாடும் அட்டைகளுடன் கூடிய சூதாட்ட விளையாட்டான ‘மங்கா’வுக்கு சமமான ஆர்வம் கொண்டவர்கள். எந்த நாளிலும், வேலைக்கு புகாரளிக்காதவர்கள் மங்கத்தா விளையாட்டில் சேருவார்கள். இது சில நாட்களில் பெரிய அளவிலான பந்தயங்களை உள்ளடக்கியது; இருப்பினும், வீரர்கள் தங்கள் பணப்பையில் என்ன பணம் வைத்திருக்கிறார்கள் என்பதைப் பொறுத்தது.

மங்கத்துக்கும் கைப்பந்துக்கும் இடையிலான வேறுபாடுகள் வெளிப்படையானவை. மங்கதா என்பது குறைவான உடல் விளையாட்டு, இதில் வாய்ப்பு முடிவை தீர்மானிக்கிறது. இதற்கு நேர்மாறாக, கைப்பந்து உடல் ரீதியானது மற்றும் இதன் விளைவு வீரர்களின் தனிப்பட்ட மற்றும் கூட்டு முயற்சிகளைப் பொறுத்தது. கைப்பந்து விளையாட்டில் நிரூபிக்கப்பட்ட இந்த கூட்டு நிறுவனம் தலித் அல்லாத இளைஞர்களிடம் இல்லை. அவர்கள் பெரும்பாலும் ஒற்றுமை இல்லாததைப் பற்றி பேசுகிறார்கள், இது வெவ்வேறு சாதிகளைச் சேர்ந்தவர்களுக்கு ஓரளவு காரணமாகும்; ஆனால் ஒரு சாதிக்குள் கூட ஒற்றுமை இல்லை. மங்காதா அவர்கள் தனிமையில் பிரதிபலிக்கிறார்கள், அவர்கள் வாழ்க்கையில் ஒரு வாய்ப்பைப் பெறுகிறார்கள்.

ஆண்மை மற்றும் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை

அ) தலித் அல்லாத ஆண்கள் மற்றும் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை

தலித் அல்லாத ஆண்களிடையே ஆண்மைக்கான விதிமுறைகளை மாற்றுவதில் இரண்டு முக்கிய அம்சங்கள் உள்ளன, அவை பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளைப் புகாரளிப்பதில் நேரடி தாக்கங்களைக் கொண்டுள்ளன. ஒன்று, பொதுத் துறையில் தலித் அல்லாத ஆண்களின் நிலையை இழப்பதற்கும், வீட்டு வன்முறையின் தொடர்ச்சிக்கும் தீவிரத்திற்கும் இடையிலான தொடர்பு. இரண்டாவதாக, அவர்கள் வழங்குநர்களாக இருக்க இயலாமை மற்றும் தலித் இளைஞர்களின் பாலியல் துன்புறுத்தல்களுக்கு ஆளாகாமல் தங்கள் பெண்களை ‘பாதுகாக்க’ அவர்களின் சக்தியற்ற தன்மை. பிந்தைய அம்சம் உயர் ஜாதி ஆண்களின் பெண்களின் இயக்கம் மீதான அதிகரித்த கட்டுப்பாட்டில் நேரடி தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதாக தெரிகிறது, குறிப்பாக பெண்கள் வேலைக்கு செல்வதை தடை செய்வதில்.

பொதுத் துறையில் தங்கள் அதிகாரத்தையும் அதிகாரத்தையும் இழந்ததைப் பற்றி பேசிய தலித் அல்லாத ஆண்கள், அவர்கள் தொடர்ந்து தங்கள் மனைவியையும் மகள்களையும் துஷ்பிரயோகம் செய்து அடித்து வருவதாகவும், பெண்களைக் கட்டுப்படுத்தும் விருப்பத்தை வெளிப்படுத்தியதாகவும் தெரிவித்தனர். ஏறக்குறைய 97 சதவிகித ஆண்கள் "பாலியல் திருப்தி இல்லை" ஒரு மோதல் பகுதி என்றும் தங்கள் மனைவியுடன் சக்தியைப் பயன்படுத்துவதற்கான ஒரு காரணம் என்றும் அடையாளம் கண்டுள்ளனர். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், வயதான உயர் சாதி ஆண்கள், பொதுத் துறையில் தங்கள் ஆண்பால் சக்தியுடன் போராட முடியாமல், தொடர்ந்து வன்முறையைச் செய்கிறார்கள்

அவர்களின் `இழந்த ஆண்மைக்கு 'ஈடுசெய்ய குடும்ப கோளத்திற்குள் மற்றும் குடும்பங்களுக்குள் அவர்களின் ஆண்பால் சக்தியை மீண்டும் உறுதிப்படுத்தவும். பொதுத் துறையில் அவர்கள் அதிகாரத்தை இழந்த போதிலும், மேலும் குறிப்பாக தாழ்த்தப்பட்டோரின் மீது வன்முறையை கட்டவிழ்த்து விட இயலாது

சாதி (தலித்துகள்), உயர் சாதி ஆண்கள் தனியார் துறையில் தொடர்ந்து வன்முறையைச் செய்கிறார்கள். 65 வயதான முதலியார் மனிதர் விளக்கினார்:

என் இளமையில் என் மனைவி என்னைப் பார்த்து பயந்தாள். நான்

அவளுக்கு கடுமையான துடிப்பு கொடுக்கும். என் தந்தை தனது மருமகள் அனைவரையும் கடுமையாக அடிப்பார். நாங்கள் ஒருபோதும் தலையிடவில்லை, ஏனென்றால் நாங்கள் செய்தால் அவர் எங்களையும் அடிப்பார். பின்னர் நாங்கள் எங்கள் மனைவிகளை அடிப்போம்….

மக்கள் முதலியர்களைப் பார்த்து பயந்தனர். இப்போது எல்லோரும் ஓடிவிட்டார்கள். என் மனைவி இன்னும் எனக்கு அஞ்சுகிறாள். நான் அவளைக் கத்துகிறேன், சில சமயங்களில் நான் அவளை அடிப்பேன். ஆனால் நான் வெளியில் யாருடனும் சண்டையிடுவதில்லை.

முடலியார் பெண்கள் கூட வன்முறை தடையின்றி தொடர்கிறது என்று தெரிவிக்கின்றனர். 78 வயதான முதலியார் பெண்ணின் கூற்றுப்படி, அவரது 85 வயதான கணவர் இன்னும் அவளை அடிக்கிறார்:

நான் பத்து குழந்தைகளைப் பெற்றெடுத்தேன், என் மகன்கள் யாரும் எனக்கு உதவவில்லை… என் கணவர் ஒரு மோசமான மனிதர். அவருக்கு வயது குறித்து எந்தக் கருத்தும் இல்லை. இப்போது கூட அவர் என்னை அடிக்க முயற்சிக்கிறார். திருமணமான 50 வருடங்களுக்குப் பிறகும் உங்களைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள் என்று கூறி நான் அவரை மட்டுமே கூச்சலிடுவேன். இப்போது உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்? அவர் எந்த வேலைக்கும் செல்லமாட்டார், வெறுமனே சாப்பிட்டு தூங்குவார். நாம் எப்படி உயிர்வாழ முடியும்? என் அம்மா எனக்குக் கொடுத்த நிலங்கள் அனைத்தையும் விற்றுவிட்டார்.

42 வயதான முதலியார் பெண்ணின் பின்வரும் விவரம், குடும்பத்தில் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளைத் தொடர்வதன் மூலம் உயர் சாதி ஆண்கள் பொதுத்துறையில் தங்கள் குறைமதிப்பிற்கு ஆளான ஆண்மைக்கு எவ்வாறு ஈடுசெய்கிறார்கள் என்பதை விளக்குகிறது:

... பெரும்பாலும் அவர் [என் மாமியார்] எந்த காரணமும் இல்லாமல் அவளை [என் மாமியார்] அடிப்பார். அவர் வயலில் இருந்து திரும்பும்போது உணவை தயார் மற்றும் சூடாக வைக்க வேண்டும். அவர் எவ்வளவு சக்திவாய்ந்தவர் என்பதைக் காண்பிப்பதற்காக அவர் தனது மகன்கள் மற்றும் பிற குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு முன்னால் மிகவும் வன்முறையில் ஈடுபடுகிறார். இப்போது கூட அவர் என்னையும் குடும்பத்தில் உள்ள மற்ற பெண்களையும் கட்டுப்படுத்துவதன் மூலம் தனது அதிகாரத்தை தொடர்ந்து பயன்படுத்துகிறார். குடும்பத்திற்கு வெளியே ஒருவருடன் நான் பேசுவதைக் கண்டால் அவர் என்னைக் கூச்சலிடுவார், திட்டுவார்.

நாம் முன்னர் குறிப்பிட்டது போல, மரியாதை மற்றும் க ity ரவம் என்ற கருத்து தலித்துகள் அல்லாதவர்கள் கிராமத்திற்கு வெளியே வேலை எடுப்பதைத் தடுக்கிறது. அதேசமயம், பெண்களின் வேலைவாய்ப்பு குடும்பத்தின் முக்கிய வருமானம் ஈட்டும் ஆண் அடையாளத்தை நேரடியாக சவால் செய்துள்ளது. நொண்டலிட் மூப்பர்களின் பதில் பெண்களின் வேலைவாய்ப்பின் விளைவாக அவர்களின் கவலை மற்றும் பதற்றத்தை சுருக்கமாகப் பிடிக்கிறது. தலித் அல்லாத ஆண்கள் ஒரு வழங்குநர் மற்றும் பாதுகாவலர் என்ற ஆண்பால் பாத்திரத்தை நிறைவேற்ற முடியவில்லையா என்று கவலைப்படுகிறார்கள்.

தமது பெண்களுக்கு பாலியல் துன்புறுத்தல் செய்யும் தலித் இளைஞர்களாலும், இப்போது சாதியினருக்கும், காதல் திருமணங்களுக்கும் விருப்பம் கொண்ட பெண்களாலும் அவர்களின் பிந்தைய பாத்திரம் அச்சுறுத்தப்படுகிறது.

பெண்களின் பாலியல் குறித்த அவர்களின் கவலை ஒரு நடுத்தர வயது நாயக்கரால் நன்கு பிடிக்கப்பட்டுள்ளது, அவர்கள் [பெண்கள்] வேலைக்குச் சென்றால் சிறுமியின் குடும்பம் மட்டுமே பாதிக்கப்படும். ஒரு பையன் அவளுடன் ஓடிவிட்டால், சுற்றியுள்ளவர்கள் பெண்ணின் குடும்பத்தைப் பற்றி மட்டுமே பேசுவார்கள். ஓடிப்போன பெண்ணைத் தடுக்க அவருக்கு [தந்தை அல்லது சகோதரருக்கு] எந்தக் கட்டுப்பாடும் இல்லை, எங்கிருந்தாலும் இல்லை என்று அவர்கள் சொல்வார்கள். பார்வையாளர்களுக்கு வேறுபட்ட கண்ணோட்டம் இருக்கும்.

அவர்கள் [ஓடிப்போன தம்பதியினர்] ஒரே சாதியைச் சேர்ந்தவர்களாக இருந்தாலும், அவர்கள் நம்மைப் பற்றி மோசமாகப் பேசுவார்கள். இது ஒரு சிறுவனுடனும் வெவ்வேறு சாதிகளைச் சேர்ந்த ஒரு பெண்ணுடனும் நடந்தால் இங்குள்ளவர்கள் மிகவும் மோசமாகப் பேசுவார்கள்.

ஒரு மூத்த முதலியார் மனிதன் சொன்னது போல், “பெண்களை வேலைக்கு அனுப்பி நாங்கள் பிழைத்தோமா? அவர்கள் பயந்து வாழ்ந்தார்கள். இந்த நாட்களில் அவர்கள் தப்பி ஓடுகிறார்கள். இப்போது பாராசரியில் [தலித் காலனி] எல்லாம் நடக்கிறது. நாங்கள் பெண்களை கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்க வேண்டும் ”.

வெட்டாய் நாயக்கர் அல்லது ‘பழங்குடி’ சமூகம் உட்பட அனைத்து சமூகங்களுக்கும் இந்த கவலை உண்மையாகத் தெரிகிறது. அனைத்து வேலாய் நாய்கர் பதிலளித்தவர்களும் பெண்கள் வேலைவாய்ப்பைப் பெறுவதற்கு எதிரானவர்கள் என்று கூறியுள்ளனர். உதாரணமாக, ஒரு மனிதன், “நாங்கள் யாரும் பெண்களை வேலைக்கு அனுப்புவதில்லை. இது தீவிர கவலையை ஏற்படுத்துகிறது. எனவே நான் அனுப்ப மாட்டேன். ” இதேபோல், 70 வயதான ஒரு நபர் வெட்டாய் நாய்கர், “பெண்கள் [நிறுவனங்களில்] வேலைக்குச் செல்கிறார்கள், ஏனெனில் இந்த மந்திரிகள் அவர்களை வேலைக்கு அனுப்புகிறார்கள். அவர்கள் அதை ஏன் செய்கிறார்கள்? நிறுவனங்களில் வேலை செய்ய பெண்களை அனுப்புவது மிகவும் தவறு. ”

பெண்களை அசாதாரணமாக வேலை செய்ய அனுமதிக்கும் அல்லது ஊக்குவிக்கும் ஆண்களை இது முத்திரை குத்துவதால், அவர் மந்திரிகளை அழைப்பது முக்கியம்.

ஆ) தலித் ஆண்மை மற்றும் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை

தலித் அல்லாத ஆண்களைப் பொறுத்தவரை, பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை அவர்களின் புதிய சக்தியற்ற தன்மையுடன் நெருக்கமாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது. அவர்களைப் பொறுத்தவரை, பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகள் தனியார் துறையில் நடைபெறுகின்றன, அங்கு அவர்கள் தங்கள் மனைவிகள் மற்றும் பெண் குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு எதிராக ஒப்பீட்டளவில் சக்திவாய்ந்தவர்கள். இருப்பினும், பொதுத் துறையில் புதிய அதிகாரத்தைப் பெறும் தலித் ஆண்களுக்கு, பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகள் பொதுத் துறையில் பெருகிய முறையில் நடைமுறையில் உள்ளன. தலித் இளைஞர்கள் வேலைக்குச் செல்லும் வழியில் உயர் சாதி சிறுமிகளை பொதுவில் துன்புறுத்துவதன் மூலம் இந்த மாற்றம் மிகவும் சக்திவாய்ந்த முறையில் நிரூபிக்கப்படுகிறது, ஆனால் இது இளைஞர்கள் தங்கள் தாய்மார்கள் மற்றும் சகோதரிகள் மீதான கட்டுப்பாட்டிலும் காணப்படுகிறது. ஒரு உயர் சாதி வேலை செய்யும் பெண் விவரித்தபடி,

… அவர்கள் [தலித் சிறுவர்கள்] எதையும் செய்வார்கள். ஒருமுறை என் சகோதரி காலையில் வேன் மூலம் வேலைக்குச் சென்றார். வேன் நெரிசலானது, அவள் உள்ளே செல்ல விரும்பியபோது, ​​ஒரு பையனை வேனுக்குள் செல்லச் சொன்னாள். அவளுக்கு வழி கொடுப்பதற்கு பதிலாக, சிறுவன் அவளை இழிவான, மோசமான மொழியில் துஷ்பிரயோகம் செய்து, பின்னர் அவளது அரை சேலையை இழுத்தான். என் சகோதரி தனது உடல்ரீதியான தாக்குதலை எதிர்த்த போதிலும், வேனில் இருந்த எந்த உடலும் எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கவில்லை அல்லது அவளுக்கு உதவ முயற்சிக்கவில்லை… .அதன் மூலம், அவர் திருப்பூரு பள்ளியில் +2 படிக்கும் ஒரு மாணவர், என் சகோதரியை விட மிகவும் இளையவர்…

உண்மையில், எனது பெற்றோரும், சாதியில் உள்ள சிலரும் காலனி ஆண்களுக்கு பயப்படுவதால் மோதலுக்கு அல்ல.

தலித் இளைஞர்களும் தங்கள் குடும்பங்களுக்குள் தலித் பெண்கள் மீது குறிப்பிடத்தக்க கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டுள்ளனர். பெரும்பாலான தலித்துகள் பெண்கள் வேலைக்குச் செல்வதை வெளிப்படையாக எதிர்க்கவில்லை என்றாலும், பெண்களின் வேலைவாய்ப்பு தலித் ஆண்களின் வழங்குநரின் பங்கைக் கணிசமாகக் குறைத்துவிட்டது, எனவே இது வளங்களைக் கட்டுப்படுத்துதல் மற்றும் பெண்களின் பாலியல் தன்மை குறித்து புதிய பதட்டங்களை உருவாக்குகிறது. பொது மற்றும் குடும்பத் துறைகளில் தலித் பெண்கள் அதிகரித்து வருவதால் தலித் ஆண்கள் கலக்கம் அடைகிறார்கள். பெண்களின் வேலை தொடர்பான அவர்களின் கருத்துக்களுக்கான பதில்கள் இந்த நிகழ்வைக் குறிக்கின்றன. கிட்டத்தட்ட 48 சதவீத தலித் ஆண்கள் பெண்கள் வேலைக்கு மட்டுமே வெளியே செல்ல முடியும் என்று ஒப்புக்கொண்டனர். இருப்பினும், பெண்கள் வேலை செய்ய விரும்பாததற்கான காரணங்களில் தங்கள் பெண்களைப் பற்றிய அவர்களின் கவலை பிரதிபலிக்கிறது. பெண்கள் வேலைக்குச் செல்லும்போது அவர்கள் (i) கட்டுக்கடங்காதவர்களாக மாறுகிறார்கள் என்று ஒப்புக் கொண்ட தலித் ஆண்களின் சதவீதம்; (ii) சொந்தமாக திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள்; (iii) வழிதவறிச் செல்லுங்கள்; (iv) தலித் அல்லாத ஆண்களிடையே ஒப்பந்த நிலைகளுடன் ஒப்பிடும்போது ஒழுக்கக்கேடானது மிக அதிகம்.

இதேபோல், 83 சதவீத தலித் ஆண்கள் முக்கியமான முடிவுகளுக்கு முன்னர் பெண்கள் ஆண்களின் அனுமதியைப் பெற வேண்டும் என்று ஒப்புக் கொண்டனர் (தலித்துகள் அல்லாதவர்களுக்கான ஒப்பந்த அளவு 67 சதவீதம்).

வீட்டுத் தொழிலாளர்களைப் பகிர்ந்து கொள்ள தலித் ஆண்கள் விரும்பவில்லை. வீட்டு வேலைகள் ஒரு மனைவியின் பிரத்யேக பொறுப்புகள் என்று கிட்டத்தட்ட 89 சதவீத தலித் ஆண்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள்.

அவர்களின் அனைத்து பாலியல் தேவைகளுக்கும் ஒரு பிரத்யேக பொறுப்பாக வழங்குவது தலித் ஆண்களிடையே 94 சதவீத ஒப்பந்த அளவைக் கொடுத்தது. கிட்டத்தட்ட 85 சதவிகித தலித் ஆண்கள் குழந்தை பராமரிப்பு என்பது ஒரு மனைவியின் பிரத்யேக பொறுப்பு என்று நினைக்கிறார்கள். பெண்களின் வருவாயில் ஒரு பங்கையும் அவர்கள் கோருகிறார்கள். தலித் இளைஞர்களின் புதிய ஆண்பால் நடைமுறைகளில் விலையுயர்ந்த உடைகள் மற்றும் பிற வகையான நுகர்வு ஆகியவை அடங்கும்.

இருப்பினும், அவர்களின் முந்தைய நில உரிமையாளர்களைப் போலல்லாமல், ஆண்பால் சக்தியைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கான பொருள் வளங்கள் அவர்களுக்கு இல்லை. மாறாக, அவர்கள் பெரும்பாலும் தங்கள் சகோதரிகளால் சம்பாதித்த குடும்ப வளங்களை சார்ந்துள்ளது. உதாரணமாக, ஒரு 18 வயது தலித் வேலை செய்யும் பெண், “ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில், நாங்கள் எப்போதும் அவர்களின் [சகோதரர்களின்] துணிகளைக் கழுவ வேண்டும், அவர்கள் எங்களை டிவி பார்க்க விடமாட்டார்கள். தவிர, அவர்கள் எங்கள் பணத்தை எடுத்துச் செல்கிறார்கள், நாங்கள் மறுத்தால் அவர்கள் எங்கள் பெற்றோரிடம் புகார் கூறுவார்கள், அவர்கள் இறுதியில் எங்கள் சகோதரர்களை ஆதரிப்பார்கள். ”

அதே நேரத்தில், அவர்கள் தங்கள் சகோதரியின் பாலியல் பற்றி கவலைப்படுகிறார்கள், எனவே அவர்கள் மீது தொடர்ந்து கண்காணிப்பு வைத்திருக்கிறார்கள். 22 வயதான தலித் வேலை செய்யும் பெண்ணின் பின்வரும் கதை தலித் இளைஞர்கள் தங்கள் சகோதரிகளை எவ்வாறு கட்டுப்படுத்துகிறது என்பதை விளக்குகிறது:

… அவர்கள் [எங்கள் சகோதரர்கள்] எப்போதும் எங்கள் அசைவுகளைப் பார்த்து, பஸ்ஸுக்குள் இருந்தாலும், வெளியே இருந்தாலும் தொடர்ந்து நம்மை கண்காணிக்கிறார்கள். எங்கும், எல்லா இடங்களிலும் அவர்கள் நம்மீது ஒரு கண் வைத்திருக்கிறார்கள். நாங்கள் கோவிலுக்குச் சென்றாலும் அவர்கள் எங்களைப் பின்தொடர்கிறார்கள். அவர்களின் அனுமதியின்றி மற்ற ஆண்களுடன் பேச எங்களுக்கு அனுமதி இல்லை, யாருடைய சகோதரிகள் எங்கு செல்கிறார்கள் என்பது பற்றிய தகவல்களை சிறுவர்கள் தங்களுக்குள் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள். நாங்கள் அவர்களின் உத்தரவுகளை மீறினால், அவை மோசமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்று எங்களை அச்சுறுத்துவார்கள்; அவர்கள் எங்களை விட இளமையாக இருந்தாலும் அவர்கள் உடனடியாக வருவார்கள்

எங்களை தண்டிக்கும் எங்கள் மூத்த சகோதரர்களுக்கு எங்களை புகாரளிக்கவும். நீங்கள் பஸ் நிறுத்தத்தின் அருகே நிற்க நேர்ந்தால், இந்த கருத்தை நீங்கள் அடிக்கடி கேட்பீர்கள்: ‘உங்கள் சகோதரியை எந்த வகையான கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்க முடியாவிட்டால்

நீங்கள் ஒரு மனிதரா? ’

நாம் வேறு இடங்களில் குறிப்பிட்டது போல, குடும்பத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் பாத்திரங்களையும் பொறுப்புகளையும் வரையறுப்பது தலித் இளைஞர்கள்தான். அவர்களின் புதிய பொது ஆதிக்கம் உயர் சாதியினருக்கு தலித் அடிபணியலின் வரலாற்றை எதிர்த்துப் போட்டியிட்டு அழிக்க வேண்டும் என்பதால், அவர்கள் முதியவர்கள் / உயர் சாதி ஆண்கள் துறைகளில் பணியாற்ற தங்கள் வயதான பெண்களை அனுமதிக்க மாட்டார்கள். தலித் இளைஞர்கள் எவ்வளவு சக்திவாய்ந்தவர்கள் என்று கருத்து தெரிவித்த 65 வயதான ஒரு வயதான தலித் பெண்,

இது கலியுகா [அழிவின் வயது]… இளைய தலைமுறையினர் உயர் சாதியினருக்காக வேலை செய்வதை வலுக்கட்டாயமாகத் தடுக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் எங்களுக்கு உணவு வழங்குவதில்லை. அவர்கள் பெற்றோர்களையும், மனைவிகளையும், சகோதரிகளையும் கண்மூடித்தனமாக அடித்தார்கள் என்று நம்ப முடியுமா?  

ஒரு வேலையைக் கண்டுபிடிப்பதற்குப் பதிலாக அவர்கள் எங்கள் இளம்பெண்கள் சம்பாதிக்கும் பணத்தை எடுத்துச் செல்கிறார்கள். அவர்கள் உயர்கல்வி இருந்தபோதிலும் வீட்டிலுள்ள அனைவரையும் இழிவான மொழியில் துஷ்பிரயோகம் செய்கிறார்கள். இது அவர்களின் நேரம், அது அவர்களின் விதி. நாங்கள் அவர்களின் கட்டுப்பாட்டிற்கு உட்பட்டுள்ளோம்.

இதேபோல், நடுத்தர வயது தலித் பெண்கள் தலித் ஆண்கள்-முக்கியமாக இளைஞர்கள்-எப்போதுமே தங்கள் குடும்பப் பெண்கள் மீது எவ்வாறு சந்தேகப்படுகிறார்கள், எனவே வன்முறையில் ஈடுபடுகிறார்கள் என்பதைப் பற்றி பேசுகிறார்கள்.

45 வயதான தலித் பெண் ஒருவர்,

எங்கள் மகன் எங்கள் பேச்சைக் கேட்பதில்லை. வீட்டிலும் வெளியேயும் அது அவர்களின் [தலித் இளைஞர்கள்] ஆட்சி. ‘ஏன் நீங்கள் ஒரு வேலையை எடுக்கவில்லை?’ என்று நீங்கள் கேட்டால், அவர் கூச்சலிட்டு அலறுவார், தற்கொலை செய்து கொள்வார் என்று மிரட்டுவார். அவனுக்கும் அவனுடைய அப்பாவுக்கும் நான் ஆடை அணிவது பிடிக்கவில்லை. எனது உடைகள் அனைத்தும் வேறொரு மனிதருடன் தூங்குவதா என்று அவர்கள் உடனடியாக என்னிடம் கேட்பார்கள். என் மகன் அடிக்கடி என்னை அடிக்க முயற்சிக்கிறான். அவர் நாள் முழுவதும் செய்வதெல்லாம் தெருக்களில் சுற்றித் திரிவதும், எனது செயல்பாடுகளைக் கண்காணிப்பதும் மட்டுமே; பணம் மற்றும் உணவு எங்கிருந்து வருகிறது என்பதை அவர் கவனிப்பதில்லை.

தலித் மற்றும் தலித் அல்லாத ஆண்கள் இருவரும் தங்கள் குடும்பத் துறையில் அதிக அளவு வன்முறைகளைப் புகாரளிக்கின்றனர். கடந்த ஆண்டில் தலித் அல்லாத ஆண்களில் கிட்டத்தட்ட 83 சதவீதமும், தலித் ஆண்களில் 69 சதவீதமும் தங்கள் மனைவிகளுடன் சிரமங்கள் அல்லது பிரச்சினைகளைக் கொண்டிருந்தனர். ஏறக்குறைய 25 சதவீத தலித் ஆண்களும், 13 சதவீத தலித் அல்லாத ஆண்களும் தங்கள் மனைவியுடன் கடுமையான சண்டையிட்டனர்.

தலித்துகள் (இரண்டு சதவீதம்) உடன் ஒப்பிடும்போது தலித் அல்லாதவர்களிடையே (12 சதவீதம்) கட்டுப்பாடுகள், தடைகள் மற்றும் அவர்களின் மனைவிகளின் கண்காணிப்பு நிகழ்வுகள் மிக அதிகம்.

தலித் அல்லாத ஆண்களில் கிட்டத்தட்ட 32 சதவீதம் பேர் தங்கள் மனைவிகள் வருவதற்கும் செல்வதற்கும் அதிருப்தி தெரிவித்துள்ளனர், அதேசமயம் நான்கு சதவீத தலித் ஆண்கள் மட்டுமே கடந்த ஒரு வருடத்தில் அவ்வாறு செய்ததாகக் கூறியுள்ளனர்.

உணர்ச்சி வன்முறை சம்பவங்களும் பரவலாக காணப்படுகின்றன; இத்தகைய வன்முறையின் முறை மட்டுமே மாறுபடும்.

தலித் அல்லாத ஆண்களில் கிட்டத்தட்ட 76 சதவிகிதமும், தலித் ஆண்களில் 53 சதவிகிதமும் தங்கள் தோற்றம், சைகைகள் மற்றும் செயல்களால் தங்கள் மனைவிகளில் அச்சத்தை ஏற்படுத்த ஏதாவது செய்திருக்கிறார்கள். ஆண்களின் இரு குழுக்களும் தங்களது மனைவிகளை கூச்சலிட்டு துஷ்பிரயோகம் செய்துள்ளனர், இருப்பினும் இது தலித்துகளிடையே அதிகம்.

இதேபோல், இரு சமூகக் குழுக்களிலிருந்தும் ஆண்கள் குடும்பத் துறையில் உடல் ரீதியான வன்முறைக்கு ஆளாகியுள்ளனர்.

தலித் அல்லாத ஆண்களில் கிட்டத்தட்ட 43 சதவீதம் பேர் தங்கள் மனைவிகளை அறைந்துள்ளனர், 45 சதவீத தலித் ஆண்கள் தங்கள் மனைவிகளை தாக்கியுள்ளனர்.

அவர்களும் தங்கள் மனைவிகளை உதைத்து, அடித்து, தள்ளி, இழுத்துச் சென்றுள்ளனர். பாலியல் வன்முறை என்பது உணர்ச்சி மற்றும் உடல் ரீதியான வன்முறைகளைப் போல பரவலாகத் தெரியவில்லை. ஆனால் அது தலித்துகள் அல்லாதவர்களிடையே நிகழ்கிறது.

தலித் மற்றும் தலித் அல்லாத ஆண்கள் வன்முறைக்கான காரணங்களில் குறிப்பிடத்தக்க வேறுபாடுகளை மேற்கோள் காட்டுகிறார்கள். முன்னர் குறிப்பிட்டபடி, தலித் அல்லாத ஆண்களில் கிட்டத்தட்ட 97 சதவீதம் பேர் “பாலியல் திருப்தி இல்லை” என்று அடையாளம் கண்டுள்ளனர்

ஒரு மோதல் பகுதி மற்றும் தங்கள் மனைவிகளுடன் சக்தியைப் பயன்படுத்துவதற்கான காரணம், அதே நேரத்தில் 40 சதவிகித தலித் ஆண்கள் மட்டுமே அவ்வாறு செய்தனர். இதேபோல், தலித்துகள் அல்லாதவர்களில் கிட்டத்தட்ட 94 சதவீதம் பேர் உங்கள் மனைவி பெரியவர்களுக்கு அவமரியாதை செய்தால் அவருக்கு எதிராக சக்தியைப் பயன்படுத்துவது சரியில்லை என்று ஒப்புக் கொண்டனர், அதே நேரத்தில் 75 சதவீத தலித் ஆண்கள் மட்டுமே அவ்வாறு செய்தனர். இருப்பினும், இரு குழுக்களிலும் பொதுவாகக் காணப்பட்ட பல காரணங்கள் இருந்தன. உதாரணமாக, 97 சதவிகித நொண்டலிட் ஆண்களும், 84 சதவிகித தலித் ஆண்களும் துரோகமானது தங்கள் மனைவிகளுக்கு எதிராக சக்தியைப் பயன்படுத்துவதற்கான நியாயமான காரணம் என்று ஒப்புக் கொண்டனர்.

முடிவுரை

நாம் இதுவரை செய்ய முயற்சித்திருப்பது ஆண்மைக்கான அர்த்தங்களை மாற்றப்பட்ட சமூக-பொருளாதார சூழலில் வரைபடமாக்குவதும், பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைக்கான அதன் தாக்கங்களையும் வரைபடமாக்குவதாகும். தலித் இளைஞர்களின் ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஆண்மை எவ்வாறு தலித் அல்லாத உயர் சாதி ஆண்களை பொதுத் துறையில் அழித்துவிட்டது என்பதை நாங்கள் ஆவணப்படுத்தியுள்ளோம். தலித் அல்லாத ஆண்கள் தலித் ஆண்களிடமிருந்து தங்கள் சக்தியற்ற தன்மையை உணர்கிறார்கள், அவர்கள் வழங்குநராகவும், பெண்களைப் பாதுகாப்பவராகவும் இருக்க இயலாமை அடிப்படையில்-ஆண் அடையாளம் மற்றும் ஆண் சக்திக்கு இன்றியமையாததாகக் கருதப்படும் இரண்டு குணங்கள். 

பொதுத்துறையில் அவர்கள் இழந்த அதிகாரத்திற்கு இழப்பீடாக, உயர் சாதி ஆண்கள் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறையைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் குடும்பத் துறையில் தங்கள் ஆதிக்கத்தை மீண்டும் உறுதிப்படுத்துகின்றனர். தலித் இளைஞர்களைப் பொறுத்தவரையில், பொது மற்றும் தனியார் துறைகளில் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை, அவர்களின் மேலாதிக்க ஆண்மை வரையறுக்க மற்றும் உறுதிப்படுத்த ஒரு வழிமுறையாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இருப்பினும், கடந்த கால உயர் சாதி ஆண்களுக்கு மாறாக, வழக்கமான விவசாய வேலை / வேலைவாய்ப்பு இல்லாத சமகால தலித் இளைஞர்கள், வழங்குநர்களாக தங்கள் அடையாளத்தை பூர்த்தி செய்ய இயலாது (பாரம்பரியமாக ஆண்மைக்கான ஒரு முக்கிய பாத்திரமாக கருதப்படும் ஒரு பாத்திரம்). இருப்பினும், அவர்கள் பாதுகாவலர்களாக தங்கள் பங்கை மீண்டும் உறுதிப்படுத்துவதன் மூலம் குடும்பத்தில் பெண்கள் மீது தங்கள் ஆதிக்கத்தை உறுதிப்படுத்தியுள்ளனர்.

இந்தியாவில் குடும்ப வன்முறை: உத்திகளை ஆராய்தல், உரையாடலை ஊக்குவித்தல்

ஆயினும்கூட, தலித் இளைஞர்களின் இந்த மேலாதிக்க ஆண்மை பின்வரும் காரணங்களுக்காக இன்னும் முழுமையடையாது:

முதலாவதாக, தலித் ஆண்களுக்கு பெண்கள் மற்றும் அவர்களின் பாலியல் மீது முழுமையான கட்டுப்பாடு இல்லை. தொழில்துறை தொழிலாளர்களாக, பெண்களின் உடல்கள் பிற வகை ஆண்பால் மூலம் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன, அவை தலித் ஆண்மைக்கு கீழ்ப்படிகின்றன.

இரண்டாவதாக, தலித் பெண்கள் வழங்குநர்களின் பங்கை ஏற்றுக் கொண்டுள்ளனர், இதனால் முந்தைய தலித் பெண்களைப் போலல்லாமல் புதிய தலித் ஆண்மைக்கு எதிராக போட்டியிட முடிகிறது.

இறுதியாக, தலித் இளைஞர்கள் தங்கள் சக்தியை தொடர்ந்து செயல்படுத்த ஆதாரங்கள் இல்லை. விவசாய வளங்களின் மீது முழுமையான கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டிருந்த முந்தைய காலத்தின் உயர் சாதியினருக்கு இது மிகவும் முக்கியமான வேறுபாடாகும், அவை பெண்கள் மற்றும் கீழ் சாதியினரின் ஆண்கள் மற்றும் தங்கள் சொந்த சாதியைச் சேர்ந்த பெண்கள் மீது கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டுவரப் பயன்படுத்தப்பட்டன. தலித் இளைஞர்களால் வன்முறையைப் பயன்படுத்துவது பொருள் வளங்களின் பற்றாக்குறையை சமாளிப்பதற்கான ஒரு சமாளிக்கும் வழிமுறையாகவும், பொருள் வளங்களைப் பெறுவதற்கான ஒரு முறையாகவும் தோன்றுகிறது.