முஸ்லிம் பெண் இந்து சடங்கு திருமணத்தின் மூலம் மதம் மாறிவிடுகிறார்; இந்து திருமணச் சட்டத்தின் கீழ் விவாகரத்து செய்யலாம்.

 Lack of conversion ritual of Muslim woman no bar for divorce under Hindu Marriage Act: Madras HC 

Justice P B Balaji passed the orders to set aside the order of the sub-court in Ambattur that dismissed on March 28, 2024, the mutual divorce petition filed by K Krishnapriyan and Aayisha Siddiqua.

முஸ்லிம் பெண் மதமாற்ற சடங்கு இல்லாதது இந்து திருமணச் சட்டத்தின் கீழ் விவாகரத்து செய்வதற்குத் தடையாக இல்லை: சென்னை உயர் நீதிமன்றம்

கே. கிருஷ்ணபிரியன் மற்றும் ஆயிஷா சித்திக்வா ஆகியோர் தாக்கல் செய்த பரஸ்பர விவாகரத்து மனுவை மார்ச் 28, 2024 அன்று தள்ளுபடி செய்த அம்பத்தூரில் உள்ள துணை நீதிமன்றம் பிறப்பித்த உத்தரவை ரத்து செய்ய நீதிபதி பி.பி. பாலாஜி உத்தரவு பிறப்பித்தார்.

முஸ்லிமில் இருந்து இந்து மதத்திற்கு மாறுவதற்கான எந்தவொரு விழாவும் இல்லாதது மட்டுமே இந்து திருமணச் சட்டத்தின் கீழ் தாக்கல் செய்யப்பட்ட விவாகரத்து மனுவை தள்ளுபடி செய்வதற்கான அடிப்படையாக இருக்க முடியாது என்று கூறி, மனைவி முஸ்லிமில் இருந்து இந்து மதத்திற்கு மாறி, திருமணமானதிலிருந்து மதத்தை ஏற்றுக்கொண்ட தம்பதியினரின் பரஸ்பர விவாகரத்து மனுவை தள்ளுபடி செய்த துணை நீதிமன்றத்தின் உத்தரவை சென்னை உயர் நீதிமன்றம் ரத்து செய்துள்ளது.

கே. கிருஷ்ணபிரியன் மற்றும் ஆயிஷா சித்திக்வா ஆகியோர் தாக்கல் செய்த பரஸ்பர விவாகரத்து மனுவை மார்ச் 28, 2024 அன்று தள்ளுபடி செய்த அம்பத்தூரில் உள்ள துணை நீதிமன்றம் பிறப்பித்த உத்தரவை ரத்து செய்ய நீதிபதி பி.பி. பாலாஜி உத்தரவு பிறப்பித்தார்.

அவர்கள் மனுவை 1955 ஆம் ஆண்டு மனிதவளச் சட்டத்தின் பிரிவு 13 (B) இன் கீழ் தாக்கல் செய்திருந்தனர். இருப்பினும், ஆயிஷா சித்திக்வா ஒரு முஸ்லிம் என்பதால், மனிதவளச் சட்டத்தின் கீழ் திருமணத்தை கலைக்கக் கோர முடியாது என்று கூறி மனுவை விசாரிக்க துணை நீதிபதி மறுத்துவிட்டார். இந்த உத்தரவை எதிர்த்து, தம்பதியினர் உயர்நீதிமன்றத்தை அணுகினர்.

பெண் தனது மதமாற்றத்தையும், விவாகரத்து மனுவில் அவர் மதத்தால் இந்து என்று குறிப்பிட்ட வாதங்களையும் காட்டியிருந்தால் போதுமானது என்று மனுதாரர்களின் வழக்கறிஞர்களின் வாதங்களுடன் நீதிபதி பாலாஜி உடன்பட்டார்.

மேற்கு மொகப்பயரில் உள்ள பாலமுருகன் கோவிலில் திருமணம் நடைபெற்றதாகவும், இந்து சடங்குகள் மற்றும் பழக்கவழக்கங்களின்படி மட்டுமே திருமணம் நடைபெற்றதாகவும் புகைப்படங்கள் தெளிவாகக் காட்டுகின்றன என்றும் அவர் குறிப்பிட்டார்.

மனுதாரர்கள் இந்து மதத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதை உணர்ந்து மனிதவளச் சட்டத்தின் விதிகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர் என்பதைச் சுட்டிக்காட்டிய நீதிபதி, பெண்ணின் பெயர் அவரது அசல் முஸ்லிம் பெயராகத் தொடர்கிறது என்பதால், இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளில் நீதிமன்றம் எந்த விசாரணையையும் நடத்த வேண்டிய அவசியமில்லை என்றார்.

உண்மையில், மனுதாரர்கள் தங்கள் திருமணத்தை இந்து கோவிலில் இந்து சடங்குகள் மற்றும் பழக்கவழக்கங்களின்படி நடத்தி வைத்திருப்பதால், சிறப்பு திருமணச் சட்டத்தின் கீழும் விவாகரத்து கோர முடியாது.

“ஏற்கனவே கூறியது போல், இரண்டாவது மனுதாரர் (ஆயிஷா), பிறப்பால் முஸ்லிமாக இருந்தாலும், நடத்தையால், தான் இந்து நம்பிக்கைக்கு மாறிவிட்டதாக தெளிவாகக் காட்டியுள்ளார், மேலும் எந்தவொரு விழாவும் இல்லாதது பரஸ்பர ஒப்புதலின் மூலம் விவாகரத்துக்கான விண்ணப்பத்தை தள்ளுபடி செய்வதற்கான ஒரு காரணமாக இருக்க முடியாது” என்று நீதிபதி உத்தரவில் கூறினார்.

அதன் உத்தரவை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, விவாகரத்து மனுவை தகுதிகள் மற்றும் சட்டத்தின்படி நான்கு வாரங்களுக்குள் முடிவு செய்யுமாறு வழக்கை மீண்டும் துணை நீதிமன்றத்திற்கு அனுப்பி வைத்தார்.