இந்தியாவில் நீதிபதிகளின் இம்பீச்மென்ட்: நடைமுறைகள், விதிகள் மற்றும் கடந்த சம்பவங்கள்
இந்திய அரசியலமைப்பின் மூலம் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தைப் பாதுகாக்கும் ஒரு முக்கியமான அம்சமான நீதிபதிகளின் இம்பீச்மென்ட் (பதவி நீக்கம்) பற்றி விரிவாக ஆராய்கிறது. உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிகளை பதவி நீக்கும் நடைமுறை, அது தொடர்பான விதிகள், மற்றும் கடந்த காலத்தில் நடந்த சம்பவங்களை இங்கு விவரிக்கிறோம். இது வரலாற்று ஆர்வலர்கள், சட்ட மாணவர்கள் மற்றும் பொதுமக்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருக்கும். தகவல்கள் நம்பகமான ஆதாரங்களிலிருந்து சேகரிக்கப்பட்டவை.
அறிமுகம்: நீதித்துறையின் சுதந்திரம் மற்றும் பதவி நீக்கத்தின் அவசியம்
இந்திய அரசியலமைப்பு, நீதித்துறையை சுதந்திரமாக வைத்திருக்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், நீதிபதிகள் தவறான நடத்தை அல்லது திறனின்மை காட்டினால், அவர்களை பதவி நீக்கும் வழிமுறை உள்ளது. இது "இம்பீச்மென்ட்" என்று அழைக்கப்படுகிறது. அரசியலமைப்பின் பிரிவுகள் 124(4), 124(5), 217 மற்றும் 218 இதை நிர்வகிக்கின்றன. இந்த நடைமுறை மிகவும் கடுமையானது, ஏனெனில் நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தை பாதுகாக்க வேண்டும். சுதந்திர இந்தியாவில் இதுவரை எந்த நீதிபதியும் வெற்றிகரமாக பதவி நீக்கம் செய்யப்படவில்லை, ஆனால் 5-6 முறை முயற்சிகள் நடந்துள்ளன.
இந்த வலைப்பதிவில், நடைமுறைகளை படிப்படியாக விளக்குவோம், விதிகளைப் பார்ப்போம், மற்றும் கடந்த சம்பவங்களை விவரிப்போம்.
அரசியலமைப்பு ஏற்பாடுகள் மற்றும் விதிகள்
இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 124(4) உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகளை, மற்றும் பிரிவு 217 உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிகளை பதவி நீக்கும் விதிகளை கூறுகிறது. பிரிவு 218 இவற்றை உயர் நீதிமன்றங்களுக்கு பொருந்தச் செய்கிறது. பதவி நீக்கத்திற்கான காரணங்கள்: "நிரூபிக்கப்பட்ட தவறான நடத்தை" (proved misbehaviour) அல்லது "திறனின்மை" (incapacity) மட்டுமே.
விதிகள் Judges (Inquiry) Act, 1968 மற்றும் அதன் விதிகளால் நிர்வகிக்கப்படுகின்றன. முக்கிய விதிகள்:
- பதவி நீக்கம் பாராளுமன்றத்தின் இரு அவைகளாலும் (லோக்சபா மற்றும் ராஜ்யசபா) இரண்டு மூன்றில் பங்கு பெரும்பான்மையுடன் அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்.
- இது அரசியல் செயல்முறை அல்ல, சட்டரீதியான விசாரணை.
- நீதிபதி தனது வழக்கை வாதிட உரிமை உண்டு.
பதவி நீக்க நடைமுறை: படிப்படியான விளக்கம்
இம்பீச்மென்ட் நடைமுறை மிகவும் கடினமானது மற்றும் பல கட்டங்களைக் கொண்டது:
- தொடக்கம் (Initiation): லோக்சபாவில் குறைந்தது 100 உறுப்பினர்கள் அல்லது ராஜ்யசபாவில் 50 உறுப்பினர்கள் கையெழுத்திட்ட இயக்கம் (motion) சமர்ப்பிக்கப்பட வேண்டும். இது ஸ்பீக்கர் (லோக்சபா) அல்லது தலைவர் (ராஜ்யசபா) அவர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட வேண்டும்.
- விசாரணை கமிட்டி அமைத்தல் (Formation of Inquiry Committee): இயக்கம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டால், ஸ்பீக்கர்/தலைவர் ஒரு மூன்று உறுப்பினர் கமிட்டியை அமைக்கிறார். உறுப்பினர்கள்: உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதி ஒருவர், உயர் நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி ஒருவர், மற்றும் ஒரு புகழ்பெற்ற சட்ட வல்லுநர் (eminent jurist).
- விசாரணை (Investigation): கமிட்டி குற்றச்சாட்டுகளை உருவாக்கி, நீதிபதியிடம் எழுத்துப்பூர்வ பதிலை கோருகிறது. நீதிபதி சாட்சிகளை விசாரிக்கலாம். கமிட்டி ஆதாரங்களை சேகரித்து, குற்றச்சாட்டுகள் உண்மையானவையா என அறிக்கை சமர்ப்பிக்கிறது.
- விவாதம் மற்றும் வாக்கெடுப்பு (Debate and Voting): கமிட்டி குற்றவாளி எனக் கண்டால், தொடங்கிய அவையில் இயக்கம் விவாதிக்கப்படுகிறது. நீதிபதி அல்லது அவரது பிரதிநிதி வாதிடலாம். வாக்கெடுப்பில், அவை உறுப்பினர்களின் மொத்த எண்ணிக்கையில் பெரும்பான்மை மற்றும் வாக்கெடுத்தவர்களில் இரண்டு மூன்றில் பங்கு ஆதரவு தேவை.
- இரண்டாவது அவை (Second House): முதல் அவையில் நிறைவேறினால், இரண்டாவது அவையில் அதே நடைமுறை.
- குடியரசுத் தலைவர் உத்தரவு (Presidential Order): இரு அவைகளும் நிறைவேற்றினால், குடியரசுத் தலைவருக்கு முகவரி அனுப்பப்பட்டு, பதவி நீக்க உத்தரவு பிறப்பிக்கப்படுகிறது.
இந்த நடைமுறை கடுமையானது என்பதால், பல முயற்சிகள் தோல்வியடைந்துள்ளன.
கடந்த சம்பவங்கள்: வரலாற்று முயற்சிகள்
சுதந்திர இந்தியாவில் 5-6 முறை இம்பீச்மென்ட் முயற்சிகள் நடந்துள்ளன, ஆனால் எதுவும் வெற்றி பெறவில்லை. விவரங்கள்:
- நீதிபதி வி. ராமசுவாமி (உச்ச நீதிமன்றம், 1991-1993): குற்றச்சாட்டுகள்: தவறான நடத்தை, நிதி மோசடி. விசாரணை கமிட்டி 14 குற்றச்சாட்டுகளில் 11ஐ உண்மை எனக் கண்டது. ஆனால், லோக்சபாவில் இயக்கம் இரண்டு மூன்றில் பங்கு பெரும்பான்மை பெறவில்லை. விளைவு: தோல்வி.
- நீதிபதி பி.டி. தினகரன் (சிக்கிம் உயர் நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி, 2011): குற்றச்சாட்டுகள்: ஊழல், நில ஆக்கிரமிப்பு. விசாரணை கமிட்டி அமைக்கப்பட்டது, ஆனால் கமிட்டியின் நடுநிலைமை குறித்த சர்ச்சைக்கு பின் ராஜினாமா செய்தார். விளைவு: நடைமுறை நிறுத்தம்.
- நீதிபதி சௌமித்ரா சென் (கல்கத்தா உயர் நீதிமன்றம், 2011): குற்றச்சாட்டுகள்: நிதி மோசடி, ரூ.33 லட்சம் தவறாக பயன்படுத்தல், போலி அறிக்கைகள். கமிட்டி குற்றவாளி எனக் கண்டது. ராஜ்யசபாவில் இயக்கம் நிறைவேறியது, ஆனால் லோக்சபா வாக்கெடுப்புக்கு முன் ராஜினாமா. விளைவு: முதல் முறை ராஜ்யசபாவில் நிறைவேறியது, ஆனால் ராஜினாமாவால் நிறுத்தம்.
- நீதிபதி ஜே.பி. பர்திவாலா (குஜராத் உயர் நீதிமன்றம், 2015): குற்றச்சாட்டுகள்: இடஒதுக்கீடு தொடர்பான இனவெறுப்பு கருத்துகள். 58 ராஜ்யசபா உறுப்பினர்கள் இயக்கம். நீதிபதி கருத்துகளை நீக்கிய பின் இயக்கம் இழந்தது. விளைவு: தோல்வி.
- நீதிபதி எஸ்.கே. கங்கேலே (மத்திய பிரதேச உயர் நீதிமன்றம், 2015): குற்றச்சாட்டுகள்: பாலியல் தொல்லை. 50க்கும் மேற்பட்ட ராஜ்யசபா உறுப்பினர்கள் இயக்கம். விசாரணை கமிட்டி போதிய ஆதாரம் இல்லை எனக் கண்டது. விளைவு: இயக்கம் கைவிடப்பட்டது.
- நீதிபதி சி.வி. நாகர்ஜூனா ரெட்டி (ஆந்திரா பிரதேசம் & தெலங்கானா உயர் நீதிமன்றம், 2016-2017): குற்றச்சாட்டுகள்: இனவெறுப்பு செயல்கள். ராஜ்யசபா உறுப்பினர்கள் இயக்கம், ஆனால் ஆதரவு இழந்து கமிட்டி அமைக்கப்படவில்லை. விளைவு: தோல்வி.
இந்த சம்பவங்கள், நடைமுறையின் கடுமையை வெளிப்படுத்துகின்றன. பெரும்பாலும் அரசியல் காரணங்கள் அல்லது போதிய ஆதாரமின்மை காரணமாக தோல்வியடைந்தன.
ஏன் வெற்றியின்மை? விமர்சனங்கள்
இம்பீச்மென்ட் முயற்சிகள் தோல்வியடைவதற்கு முக்கிய காரணங்கள்: கடுமையான பெரும்பான்மை தேவை, அரசியல் தலையீடு, மற்றும் விசாரணை கமிட்டியின் நடுநிலைமை சர்ச்சைகள். சில அறிஞர்கள், இந்த நடைமுறையை மேம்படுத்த வேண்டும் என வாதிடுகின்றனர், ஆனால் நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தை பாதுகாக்க இது அவசியம்.
முடிவுரை: நீதித்துறையின் பொறுப்பு
இந்தியாவில் நீதிபதிகளின் இம்பீச்மென்ட், நீதித்துறையை பொறுப்புடையதாக வைத்திருக்கும் ஒரு முக்கிய கருவி. ஆனால், அதன் கடுமை காரணமாக, எந்த நீதிபதியும் பதவி நீக்கப்படவில்லை. இது நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தை உறுதிப்படுத்துகிறது, ஆனால் ஊழல் குற்றச்சாட்டுகளை திறம்பட கையாள வேண்டிய அவசியத்தையும் நினைவூட்டுகிறது. வருங்காலத்தில், இந்த நடைமுறை மேம்படுத்தப்படலாம்.
உங்கள் கருத்துகளை பகிருங்கள்: இந்த நடைமுறை போதுமானதா?
ஆதாரங்கள்
- Supreme Court Observer (scobserver.in)
- PRS India (prsindia.org)
- Bar and Bench (barandbench.com)
- மற்றும் பிற நம்பகமான இணையதளங்கள்.
(இந்த வலைப்பதிவு தகவல் நோக்கத்திற்காக; சட்ட ஆலோசனையல்ல.)
No comments:
Post a Comment