“செக்யூலர்” -கிறிஸ்தவ சர்ச் கொடூர ஆதிக்கத்தை மதத்திலிருந்து அரசை போராடி பிரிந்த வரலாறு

செக்யூலரிசம் எனில் அனைத்து மதங்களை ஒரே நிலையில் போற்றி மதிக்க வேண்டும் எனப் பொருள் 

“செக்யூலர்” -கிறிஸ்தவ சர்ச்சின் கொடூர ஆதிக்கத்தை மதத்திலிருந்து அரசை போராடி பிரிந்த வரலாறு 

“செக்யூலர்” என்ற சொல் இன்று மதமற்ற அரசியல் அல்லது மதத்திலிருந்து அரசை பிரிக்கும் கொள்கையை குறிக்கிறது. ஆனால் அதன் வரலாற்று பின்னணி, குறிப்பாக ஐரோப்பிய வரலாற்றில், கிறிஸ்தவ மத சர்ச் பைபிள் தொன்மக் கதை பெயரில் நடந்த கொடூர ஆட்சிக் கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிரான ஒரு நீண்ட போராட்டத்தின் விளைவாக உருவானது.

ரோமன் மன்னர் தன் ஆட்சியைப் பலப்படுத்த கிறிச்துவ மதத்திற்கு ஆதரவும், அதிகாரப்பூர்வ மதமாக மாற்றிட, இதன் மூலம் சர்ச் அரசியல் அதிகாரத்திலும் தலையீடு செய்யத் தொடங்கியது. , ஆட்சியின் வாள் பலத்தால் ரோமன் மக்களில் 3 - 4% கிறிஸ்துவர் என இருந்தது அடுத்த 50 ஆண்டுகளில் 90% அதிகமானது.

சர்ச் மற்றும் அரசின் மோதல்: ஒற்றை ஏகாதிபத்திய கத்தோலிக்க பாப்பரசர் (Pope) மற்றும் பேரரசர்கள் இடையே அதிகாரப் போட்டி நிலவியது. உதாரணமாக, போப் கிரெகரி VII மற்றும் ஹென்றி IV இடையேயான “Walk to Canossa” நிகழ்வு, மத அதிகாரம் அரசை எப்படி கட்டுப்படுத்த முயன்றது என்பதை காட்டுகிறது 

மதத்தின் அரசியல் தலையீடு: சர்ச், நிலங்கள், வரிகள், கல்வி, நீதிமன்றம் போன்றவற்றில் அதிகாரம் செலுத்தியது. இது பொதுமக்களின் வாழ்க்கையை மதத்தின் ஏகாதிபத்திய சர்ச் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொணர்ந்தது.

சர்ச் எதிர்ப்பு போராட்டங்கள்  – மத கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிரான எழுச்சி -மாற்றத்தின் தொடக்கம்

Protestant Reformation – மத சீர்திருத்தத்தின் தொடக்கம் 16ஆம் நூற்றாண்டில், மார்டின் லூதர் தலைமையில் ஏற்பட்டது Protestant Reformation. ஒற்றை ஏகாதிபத்திய கத்தோலிக்க சர்ச் பாப்பரசர்  - கட்டுப்பாடுகளிற்கு ஆதாரம் தேட, விலியத் தொன்மம் தாண்டி சர்ச் மரபு எனத் திணிக்கப்பட்ட கொடுமைகளை தடுக்க,  கத்தோலிக்க சர்ச் மீது இருந்த அதிகாரக் கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிரான  ஒரு வரலாற்றுப் புரட்சி.

இந்த இயக்கம், சர்ச் வழிகாட்டும் மத மரபுகள் மற்றும் பாப்பரசரின் அதிகாரம் ஆகியவற்றை கேள்விக்குள்ளாக்கியது.

Sola Scriptura – “திருக்குறிப்பு மட்டுமே” என்ற கொள்கை

.புரட்சி – Protestant Reformation - Sola acripture விலியத் தொன்மம் மட்டுமே என்றே வந்தது,  Sola Scriptura என்பது லத்தீன் மொழியில் “Scripture alone” (விலியத் தொன்மம் மட்டுமே) என்ற அர்த்தம் கொண்டது.

இது, மத நம்பிக்கைகள் மற்றும் நடைமுறைகளில் இறுதி அதிகாரம் பைபிள் மட்டுமே என்பதைக் கூறும் Protestant கொள்கை.

மார்டின் லூதர் மற்றும் பிற சீர்திருத்தவாதிகள், சர்ச் மரபுகள், பாப்பரசரின் கட்டளைகள் ஆகியவை பைபிளின் மீது மேலாதிக்கம் செலுத்தக் கூடாது என வாதிட்டனர்.

⛪ கத்தோலிக்க சர்ச் எதிர்ப்பு

• கத்தோலிக்க சர்ச், Scripture + Tradition + Magisterium (பைபிள் + மத மரபுகள் + பாப்பரின் விளக்கம்) ஆகியவற்றை மூன்று ஆதாரங்களாக ஏற்றுக்கொண்டது.

• Protestant சீர்திருத்தவாதிகள், இந்த “மூல ஆதார” கொள்கையை மறுத்து, Sola Scriptura-வையே மையமாகக் கொண்டனர்.

🔥 Sola Scriptura – புரட்சியின் அடித்தளம்

• 95 Theses: மார்டின் லூதர், 1517-இல் வித்தேன்பர்க் தேவாலய கதவில் 95 குற்றச்சாட்டுகளை ஒட்டினார். இதில், பைபிள் teachings-ஐ மீறிய சர்ச் நடைமுறைகள் (உதாரணமாக indulgences விற்பனை) கண்டிக்கபட்டன.

• பைபிள் மொழிபெயர்ப்பு: லூதர், பைபிளை ஜெர்மன் மொழிக்கு மொழிபெயர்த்து, பொதுமக்கள் நேரடியாக வாசிக்க முடியும் என செய்தார். இது சர்ச் இடையீட்டை குறைத்தது.

🧠 Sola Scriptura – நவீன தாக்கங்கள்

• Lutheran, Reformed, Baptist போன்ற Protestant குழுக்களில் இது முக்கிய கோட்பாடாக உள்ளது.

• Anglicanism, Methodism போன்ற சில Protestant வழிகள் “Prima Scriptura” எனும் கொள்கையை பின்பற்றுகின்றன – இதில் பைபிள் முதன்மை, ஆனால் மரபும் காரணமும் துணை ஆதாரங்களாக இருக்கலாம்.

🧭 முடிவுரை

Sola Scriptura என்பது Protestant Reformation-இன் மூலக் கொள்கையாக இருந்தது. இது, மத அதிகாரம், மரபு, மற்றும் பாப்பரின் கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிராக, பைபிள் மட்டுமே இறுதி வழிகாட்டி என வலியுறுத்தியது. இந்த கொள்கை, மத சுதந்திரம், தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகள், மற்றும் அறிவின் அடிப்படையில் ஒரு புதிய மத அடையாளத்தை உருவாக்கியது.

• புரட்சி – Protestant Reformation (16ஆம் நூற்றாண்டு) மார்டின் லூதர், சர்ச் அதிகாரத்திற்கு எதிராக எழுந்தார். இது மத அதிகாரத்தின் தனிமையை சீர்குலைத்தது. பல புதிய மதக்குழுக்கள் உருவாக, மத பன்மை உருவானது.

• Thirty Years’ War (1618–1648) மத அடிப்படையில் நடந்த இந்த போர், ஐரோப்பாவை சிதைத்தது. இதன் முடிவில் Westphalia உடன்படிக்கை மூலம், மதம் அரசின் அதிகாரத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட வேண்டும் என்ற எண்ணம் வலுப்பெற்றது.

💡 பிரகாசம் – Enlightenment காலம்

• அறிவியல் மற்றும் காரணம்: மத நம்பிக்கைகளை விட அறிவியல் மற்றும் காரணம் முக்கியம் என வலியுறுத்தப்பட்டது.

• ஜான் லாக், வோல்டேர், ரூசோ போன்றோர், மதம் தனிப்பட்ட விஷயமாக இருக்க வேண்டும், அரசியல் மதத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட வேண்டும் என வாதிட்டனர்.

• மதம் ↔ அரசியல் பிரிவு: மதம் தனிப்பட்ட நம்பிக்கையாகவும், அரசியல் பொதுமக்கள் நலனுக்காகவும் பிரிக்கப்பட வேண்டும் என்ற கொள்கை உருவானது.

🌍 செக்யூலரிசம் – ஒரு புதிய அரசியல் கொள்கை

• அரசியல் செக்யூலரிசம்: அரசு எந்த மதத்தையும் ஆதரிக்கக்கூடாது. மத நம்பிக்கைகள் தனிப்பட்டவை.

• மத சுதந்திரம்: ஒவ்வொருவரும் தங்கள் மதத்தை நம்ப, பின்பற்ற, அல்லது மறுக்க உரிமை பெற்றிருக்க வேண்டும்.

• மத பாகுபாடு இல்லாத சமூகம்: மத அடிப்படையில் பாகுபாடு செய்யாமல், சமத்துவம் நிலவ வேண்டும்.

மூலங்கள்: [Charles Taylor, A Secular Age, 2007; John Locke, A Letter Concerning Toleration, 1689; Jürgen Habermas, Religion in the Public Sphere, 2006; JSTOR - Secularism Studies]

அறிமுகம் செக்யூலரிசம் (Secularism) என்பது, அரசு மற்றும் சமூகத்தை மதத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து பிரித்து, மதச் சுதந்திரத்தையும், தனிநபர் உரிமைகளையும் உறுதிப்படுத்தும் ஒரு கொள்கையாகும். இது, மேற்கத்திய உலகில், குறிப்பாக கிறிஸ்தவ சர்ச்சின் (கத்தோலிக்க மற்றும் புராட்டஸ்டன்ட்) ஆட்சி மற்றும் மக்கள் மீது செலுத்திய கடுமையான கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிரான எதிர்வினையாக எழுந்தது. செக்யூலரிசத்தின் தோற்றம், மறுமலர்ச்சி (Renaissance), சீர்திருத்த இயக்கம் (Reformation), மற்றும் அறிவொளி காலம் (Enlightenment) ஆகியவற்றுடன் இணைந்து, மதத்தின் அரசியல் மற்றும் சமூக ஆதிக்கத்தை கேள்விக்கு உட்படுத்தியது. இந்தக் கட்டுரை, செக்யூலரிசத்தின் தோற்றம், கிறிஸ்தவ சர்ச்சின் கொடூரமான கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிரான அதன் எழுச்சி, மற்றும் உலகளாவிய சூழலில் அதன் பரிணாமத்தை விரிவாக ஆராய்கிறது.

1. கிறிஸ்தவ சர்ச்சின் ஆதிக்கம்: வரலாற்று பின்னணி

நடு கால ஐரோப்பாவில் (5-15ஆம் நூற்றாண்டு), கத்தோலிக்க சர்ச் அரசியல், சமூகம், கலாசாரம் மற்றும் கல்வியில் முழு ஆதிக்கம் செலுத்தியது. இந்த ஆதிக்கம், பின்வரும் வழிகளில் வெளிப்பட்டது:

• அரசியல் கட்டுப்பாடு: சர்ச், மன்னர்களை முடிசூட்டுவது முதல் சட்டங்களை வகுப்பது வரை அரசியலில் மையப் பங்கு வகித்தது. உதாரணமாக, 800இல் புனித ரோமப் பேரரசர் சார்லமேனை (Charlemagne) முடிசூட்டியது பாப்பரசு. மன்னர்கள், சர்ச்சின் ஆதரவு இல்லாமல் ஆட்சி செய்ய முடியாத நிலை இருந்தது.
• சமூகக் கட்டுப்பாடு: சர்ச், மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கையை (திருமணம், கல்வி, நீதி) கட்டுப்படுத்தியது. மதவிரோதக் கருத்துகளை வெளியிட்டவர்கள் "இன்க்விசிஷன்" (Inquisition) மூலம் தண்டிக்கப்பட்டனர். உதாரணமாக, 1633இல் கலிலியோ கலிலி (Galileo Galilei) சூரிய மையக் கோட்பாட்டிற்காக வீட்டுக் காவலில் வைக்கப்பட்டார்.
• கொடூரமான தண்டனைகள்: மதவிரோதிகள் (heretics) மற்றும் மாற்று மதத்தினர் (எ.கா., யூதர்கள், முஸ்லிம்கள்) வேட்டையாடப்பட்டனர். 13ஆம் நூற்றாண்டில், கத்தோலிக்க சர்ச், ஆல்பிஜென்சியன் க்ரூசேடு (Albigensian Crusade) மூலம் ஆயிரக்கணக்கான காதர்கள் (Cathars) கொல்லப்பட்டனர்.
• பொருளாதார ஆதிக்கம்: சர்ச், நிலங்களை குவித்து, "டைத்" (tithe) எனும் 10% வரி மூலம் மக்களிடமிருந்து செல்வத்தை சேகரித்தது. 15ஆம் நூற்றாண்டில், ஐரோப்பாவில் 30% நிலங்கள் சர்ச்சின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தன.

இந்தக் கொடூரமான கட்டுப்பாடுகள், மக்களிடையே அதிருப்தியை உருவாக்கி, செக்யூலரிசத்தின் எழுச்சிக்கு வழிவகுத்தன.

2. செக்யூலரிசத்தின் தோற்றம்: மறுமலர்ச்சி மற்றும் சீர்திருத்த இயக்கம்

செக்யூலரிசத்தின் விதைகள், 14-16ஆம் நூற்றாண்டுகளில் மறுமலர்ச்சி காலத்தில் தோன்றின. இந்தக் காலத்தில், மனிதநேயம் (humanism), அறிவியல், மற்றும் தனிநபர் சுதந்திரம் ஆகியவை முக்கியத்துவம் பெற்றன.

• மறுமலர்ச்சி (Renaissance, 14-16ஆம் நூற்றாண்டு): மறுமலர்ச்சி அறிஞர்கள், கிரேக்க-ரோமன் தத்துவங்களை மீட்டெடுத்து, சர்ச்சின் மதக் கோட்பாடுகளை கேள்விக்கு உட்படுத்தினர். உதாரணமாக, எராஸ்மஸ் (Erasmus) சர்ச்சின் ஊழல்களை விமர்சித்து, தனிநபர் சிந்தனையை ஊக்குவித்தார்.
• சீர்திருத்த இயக்கம் (Reformation, 16ஆம் நூற்றாண்டு): 1517இல் மார்ட்டின் லூதர் (Martin Luther) கத்தோலிக்க சர்ச்சின் 95 தீசிஸ்களை வெளியிட்டு, பா�ப்பரசின் ஆதிக்கத்திற்கு எதிராக எழுந்தார். புராட்டஸ்டன்ட் சீர்திருத்தம், மதத்தை அரசியலில் இருந்து பிரிக்க முதல் படியாக அமைந்தது.
• முடிவு: சர்ச்சின் ஒருமுக ஆதிக்கம் உடைந்து, பல மதப் பிரிவுகள் (புராட்டஸ்டன்ட், கத்தோலிக்க) உருவாகின. இது, மதச் சுதந்திரத்திற்கு வழிவகுத்து, செக்யூலரிசத்தின் அடித்தளத்தை அமைத்தது.

3. அறிவொளி காலம்: செக்யூலரிசத்தின் அறிவுசார் அடித்தளம்

17-18ஆம் நூற்றாண்டுகளில் அறிவொளி காலம் (Enlightenment), செக்யூலரிசத்தை ஒரு தத்துவமாக உருவாக்கியது. இந்தக் காலத்தில், அறிவு, பகுத்தறிவு, மற்றும் தனிநபர் உரிமைகள் மையப்படுத்தப்பட்டன.

• ஜான் லாக் (John Locke): 1689இல் வெளியிட்ட A Letter Concerning Toleration நூலில், மதம் மற்றும் அரசு பிரிக்கப்பட வேண்டும் என்று வாதிட்டார். அரசு, மக்களின் மத நம்பிக்கைகளில் தலையிடக் கூடாது என்று கூறினார்.
• வால்ட்டேர் (Voltaire): சர்ச்சின் ஊழல்களையும், மதவெறியையும் கடுமையாக விமர்சித்தார். அவர், மதச் சுதந்திரத்தையும், பகுத்தறிவு அடிப்படையிலான ஆட்சியையும் வலியுறுத்தினார்.
• பிரெஞ்சு புரட்சி (1789-1799): இந்தப் புரட்சி, சர்ச்சின் அரசியல் ஆதிக்கத்தை முற்றிலும் உடைத்தது. பிரான்ஸ், 1790இல் மதச் சுதந்திரத்தை உறுதிப்படுத்தி, சர்ச்சின் சொத்துகளை அரசுடைமையாக்கியது.

இந்த அறிவுசார் இயக்கங்கள், செக்யூலரிசத்தை ஒரு அரசியல் மற்றும் சமூகக் கொள்கையாக உறுதிப்படுத்தின.

4. செக்யூலரிசத்தின் பரிணாமம்: உலகளாவிய தாக்கம்

செக்யூலரிசம், மேற்கத்திய உலகில் தோன்றினாலும், உலகளாவிய அளவில் வெவ்வேறு வடிவங்களைப் பெற்றது.

• ஐரோப்பா: பிரான்ஸின் laïcité (மதச்சார்பின்மை) முறை, மதத்தை பொது வாழ்க்கையில் இருந்து முற்றிலும் பிரிக்கிறது. இங்கிலாந்தில், அரச மதம் (Church of England) இருந்தாலும், மதச் சுதந்திரம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது.
• அமெரிக்கா: அமெரிக்க அரசியலமைப்பு (1787), முதல் திருத்தம் மூலம் மதத்தை அரசிலிருந்து பிரித்தது. "Establishment Clause" மற்றும் "Free Exercise Clause" மூலம், மதச் சுதந்திரம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது.
• இந்தியா: இந்திய அரசியலமைப்பு (1950), செக்யூலரிசத்தை "சர்வமத சமநோக்கு" (equal respect for all religions) என்று வரையறுக்கிறது. இது, மேற்கத்திய செக்யூலரிசத்திலிருந்து வேறுபடுகிறது, ஏனெனில் இந்தியா மதங்களுக்கு இடையே நடுநிலைமையை பேணுகிறது, ஆனால் மதத்தை முற்றிலும் பிரிக்கவில்லை.
• இஸ்லாமிய நாடுகள்: சில இஸ்லாமிய நாடுகள் (எ.கா., துருக்கி) செக்யூலரிசத்தை ஏற்றன. 1924இல், முஸ்தபா கெமால் அத்ததுர்க், துருக்கியை மதச்சார்பற்ற அரசாக மாற்றினார், ஆனால் மதவாத எதிர்ப்பு காரணமாக சவால்கள் எழுந்தன.

5. செக்யூலரிசத்தின் சவால்கள் மற்றும் விமர்சனங்கள்

செக்யூலரிசம், மத ஆதிக்கத்திற்கு எதிரான எழுச்சியாக இருந்தாலும், பல சவால்களை எதிர்கொள்கிறது:

• மதவாத எதிர்ப்பு: மேற்கத்திய நாடுகளில், செக்யூலரிசம் மதத்தை பொது வாழ்க்கையில் இருந்து விலக்குவதாக விமர்சிக்கப்படுகிறது. இஸ்லாமிய மற்றும் இந்து மதவாத இயக்கங்கள், செக்யூலரிசத்தை "மத எதிர்ப்பு" என்று கருதுகின்றன.
• பண்பாட்டு முரண்பாடுகள்: செக்யூலரிசம், மேற்கத்திய மதிப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டதாகக் கருதப்படுகிறது, இது ஆசிய மற்றும் ஆப்பிரிக்க சமூகங்களில் முரண்பாடுகளை உருவாக்குகிறது.
• நவீன சூழல்: 21ஆம் நூற்றாண்டில், மதவாதத்தின் மறுமலர்ச்சி (எ.கா., இஸ்லாமிய தீவிரவாதம், இந்து தேசியவாதம்) செக்யூலரிசத்திற்கு சவாலாக உள்ளது. Jürgen Habermas, மதத்தை பொது விவாதத்தில் ஒரு பகுதியாக ஏற்க வேண்டும் என்று வாதிடுகிறார்.

6. முடிவு

செக்யூலரிசம், கிறிஸ்தவ சர்ச்சின் கொடூரமான கட்டுப்பாடுகளுக்கு எதிரான எதிர்வினையாக, மறுமலர்ச்சி, சீர்திருத்த இயக்கம், மற்றும் அறிவொளி காலத்தில் எழுந்தது. இது, மதச் சுதந்திரத்தையும், தனிநபர் உரிமைகளையும் உறுதிப்படுத்தி, அரசை மதத்திலிருந்து பிரித்தது. இருப்பினும், உலகளாவிய சூழலில், செக்யூலரிசம் வெவ்வேறு வடிவங்களைப் பெற்று, மதவாதம் மற்றும் பண்பாட்டு முரண்பாடுகளை எதிர்கொள்கிறது. இந்தியா போன்ற நாடுகளில், செக்யூலரிசம் சர்வமத சமநோக்கு என்ற வடிவத்தில் உள்ளது, ஆனால் மதவாத எழுச்சி அதற்கு சவாலாக உள்ளது. செக்யூலரிசத்தின் எதிர்காலம், மதத்துடன் சமநிலையான உறவை உருவாக்குவதில் உள்ளது, பகுத்தறிவு மற்றும் நீதியை அடிப்படையாகக் கொண்டு.

மூலங்கள்:

• Taylor, Charles. A Secular Age. Harvard University Press, 2007.
• Locke, John. A Letter Concerning Toleration. 1689.
• Habermas, Jürgen. Religion in the Public Sphere. European Journal of Philosophy, 2006.
• JSTOR - Secularism Studies